Konstruktor - Połączenia doczołowe
Moduł Połączenia doczołowe należy do grupy programów wspomagających projektowanie i obliczenia konstrukcji stalowych. Program umożliwia wymiarowanie połączeń stalowych na śruby zwykłe lub sprężone w złączach prostych lub załamanych. Wymiarowanie wykonywane jest wg normy: PN-90/B-03200. Program automatyczne dobiera grubość blachy czołowej oraz klasę śrub spełniających warunki nośności i użytkowania. Rozmieszczenie śrub odbywa się automatycznie lub pod kontrolą użytkownika z zachowaniem wszelkich warunków konstrukcyjnych. Program sprawdza złożony stan naprężenia w łącznikach, nośność zdefiniowanego złącza w klasie D, E lub F, stan graniczny nośności (zerwanie śruby) i stan graniczny użytkowania (rozwarcie styku). Moduł umożliwia wprowadzanie obciążeń statycznych lub dynamicznych a także sam dobiera grubości spoin łączących blachę czołową z profilem lub blachownicą.
Opcja automatycznego rysunku wykonawczego (w formacie DXF) do modułu Konstruktor – Połączenia doczołowe pozwala na automatyczne wykonanie na podstawie obliczeń statycznych i wymiarowania, pełnego rysunku konstrukcyjnego połączenia doczołowego profilu dwuteowego (walcowanego lub blachownicy) w układzie prostym lub załamanym. Rysunek zawiera: widok złącza, przekroje łączonych profili, przekrój przez złącze, „wyrzucone” i opisane blachy (czołowa i żebra), wykaz stali profilowej wraz z zestawieniem łączników oraz wszystkie niezbędne opisy (spoin, łączników, profili) i wymiarowania. Program automatycznie dobiera długości potrzebnych śrub oraz ilości elementów złącznych.
Podstawowe możliwości programu to, m. in.:
- Automatyczny dobór najniższej klasy śrub, przy danym typie złącza, spełniającej stany graniczne nośności i użytkowania w zależności od kategorii połączenia oraz automatyczne rozmieszczenie w projektowanym złączu.
- Obliczanie połączeń załamanych o kącie załamania nawet do 45 stopni.
- Automatyczny dobór grubości blachy czołowej przy jednoczesnej możliwości korekty przez użytkownika z uwzględnieniem współczynników rozkładu obciążenia.
- Sprawdzanie: złożonego stanu naprężenia w łącznikach, nośności zdefiniowanego złącza w klasie D, E lub F, stanu granicznego nośności (zerwanie śrub) i stanu granicznego użytkowania (rozwarcie styku).
- Dowolne obciążenie styku: statyczne lub dynamiczne (moment, siła tnąca i normalna).
- Automatyczny dobór grubości spoin łączących elementy profilu (pasa i środnika) z blachą czołową z uwzględnieniem złożonego stanu naprężenia.
- Możliwość definiowania typu otworu na śrubę i sposobu wykończenia powierzchni blach czołowych przy liczeniu poślizgu w złączach sprężonych.
Wyniki i raporty
Struktura raportu modułu Połączenia doczołowe składa się z następujących danych i wyników:
Dane – zawiera wszystkie dane geometryczne blachy czołowej, ewentualnie zdefiniowanych żeberek (górne i dolne). Znajduje się tutaj także szczegółowy rozkład śrub, z wypisaniem ich współrzędnych w układzie, którego początek znajduje się w lewym dolnym narożniku blachy czołowej oraz wizualizacja ich położenia. Jeżeli przekroczony jest maksymalny rozstaw między śrubami wyświetlany jest odpowiedni komunikat w raportach. Na rzucie bocznym kształtownika znajduje się jego opis. W przypadku gdy jest zdefiniowana blachownica opis zawiera: całkowita wysokość blachownicy x grubość środnika – szerokość pasów x grubość pasów. Na końcu strony Dane znajduje się charakterystyka mechaniczna zdefiniowanych śrub: średnica śruby, zadana klasa śruby.
Połączenie – w tej części wyników jest znajduje się opis połączenia, na który składa się: kategoria połączenia, rodzaj połączenia, znak stali kształtownika, znak stali blachy. W przepadku gdy połączenie jest sprężone dodatkowo wyświetla się kształt otworu na śrubę, rodzaj i sposób wykonania powierzchni – dane te są potrzebne do obliczenia nośności połączenia na poślizg.
Obciążenie – znajduje się tutaj opis obciążenia obliczeniowego jak i również charakterystycznego (kat. E), kąt nachylenia poziomej osi kształtownika do kierunku poziomego i rodzaj obciążenia (statyczne, dynamiczne).
Wyniki – tutaj znajdują się wyniki dotyczące obliczenia grubości spoin (wymiarowanie na pełną nośność elementów kształtownika – pasów i środnika), sprawdzenie nośności zadanego połączenia oraz dobór najniższej klasy śruby która przeniesie zadane obciążenie. Warunki sprawdzenia nośności połączenia zależą od rodzaju obciążenia – jeżeli połączenie nie jest zginane obliczana jest maksymalna siła rozciągająca jaką przeniesie połączenie, jeżeli połączenie nie jest obciążone siłą rozciągającą – obliczany jest maksymalny moment jaki przeniesie połączenie. Jeżeli jest siła osiowa moment zginający to wyznaczana jest maksymalna siła rozciągająca w śrubie a następnie sprawdzana ona jest z nośnością śruby na zerwanie trzpienia. Jeżeli występuje siła tnąca to sprawdzana jest nośność pojedynczej śruby na ścięcie trzpienia oraz złożony stan naprężeń najbardziej obciążonej śruby. W przypadku gdy połączenie jest sprężone obliczana jest nośność połączenia na poślizg, która porównywana jest z siłą tnącą.
|
Ukryj
ArCADia BIM
ArCADia-ARCHITEKTURA
Podstawowy + Obciążenia PN-EN
Rama 2D
System ArCADia BIM - czy już dziś potrzebuję technologii BIM ?
