Podczas symulacji rzeczywistych przedmiotów za pomocą grafiki komputerowej właściwości powierzchni materiału symulowane są różnymi parametrami. W zależności od złożoności użytych parametrów można tworzyć mniej lub bardziej realistyczne materiały.
W ArCon realizowany jest model materiałowy ukierunkowany na standard graficzny PHIGS PLUS. Ma on wprawdzie pewne ograniczenia, jest jednak wskazany dla prezentacji w czasie rzeczywistym, stosowanej w ArCon-ie.
To, jak widzimy obiekt o określonym materiale nie zależy tylko od materiału, ale i od źródeł światła, którymi obiekt ten jest oświetlony. Dopiero poprzez współgranie tych składników - źródeł światła i materiału - zdefiniowany jest wygląd obiektu. Własność materiału jest zasadniczo złożona z różnych podwłaściwości, mianowicie z udziału otaczającego, odpowiedzialnego za odbicia światła otoczenia, udziału rozpraszającego, odpowiedzialnego za symulację matowej właściwości materiału, udziału lustra, odpowiedzialnego za symulację stopnia „wypolerowania” materiału oraz udziału przezroczystości odpowiadającej za cechę przezroczystości.
Za pomocą tekstur można wzbogacać detal materiału. Tekstury te są w zasadzie także cechami materiału. W ArCon jednak zapisywanie materiału i tekstury odbywa się oddzielnie, aby np. można było używać różnych rodzajów usłojenia drewna przy takim samym „lakierze”.
Za pomocą Okna podglądu można zresztą obserwować, jak zmiana poszczególnych parametrów wpływa na materiał. Aktualizacja następuje przy tym automatycznie.
Określone właściwości materiałów są widoczne dopiero po
raytracingu obrazu. Aby cechy te można było obserwować w oknie podglądu,
istnieje w dolnym prawym rogu okna dodatkowa „mini-ikonka” . Wciśnięcie ikonki „zrenderuje” okno
podglądu, tak, by można było obserwować także i właściwości specjalne dla
raytracera.