Łącznik instalacyjny

Łącznik instalacyjny to łącznik elektryczny przeznaczony do załączania i wyłączania prądów roboczych w instalacjach niskiego napięcia, np. instalacji oświetlenia.

Po kliknięciu ikony  mamy możliwość dodania elementu do projektu. Poprzez wybór przycisku  lub dwuklik na wstawionym elemencie pojawia się okno definiowania własności projektowanego łącznika instalacyjnego.

 

Rys. 25.           Okno własności łącznika instalacyjnego

W pierwszej fazie projektowania łącznika użytkownik zaczyna od zdefiniowania cech wizualnych łącznika (pisaki, czcionki), kąta usytuowania na rysunku oraz przynależności do trasy rzeczywistej.

 

Symbol – symbol widniejący przy obiekcie na rysunku. Użytkownik może zdefiniować symbol obiektu oraz numer porządkowy.

Pisaki – ustawienia cech wizualnych obiektu, takich jak rodzaj linii obrysu obiektu oraz jego kolor.

 

Czcionki – służą głównie do ustawień opisu obiektu (kolor czcionki, rodzaj i wielkość).

 

Trasa rzeczywista – wybór trasy rzeczywistej możliwy jest w chwili, gdy projektant wrysuje trasę na rzucie architektonicznym budynku.

 

Przypisanie obiektu do danej trasy pozwala na zarządzanie jego położeniem podczas wizualizacji 3D.

 

W następnej kolejności wprowadzamy parametry obiektu:

 

W celu zlokalizowania łącznika w widoku 3D użytkownik podaje wysokość nad poziomem podłogi, tzn. poziom instalacji [cm].

 

Tablica rozdzielcza – w tym polu projektant przypisuje nazwę tablicy rozdzielczej, z której doprowadzony jest przewód do łącznika. Funkcję tę użytkownik wykorzystuje wówczas, gdy wykonuje projekt instalacji metodą adresowania, tzn. bez prowadzenia przewodów. W przypadku gdy prowadzimy przewody kabelkowe, nazwa tablicy rozdzielczej przypisuje się do łącznika automatycznie z chwilą, gdy doprowadzimy przewód.

 

Obwód – jest to numer obwodu, którym steruje dany łącznik. W przypadku prowadzenia przewodów numer obwodu przypisuje się automatycznie do łącznika z chwilą doprowadzenia przewodu.

 

Następnie użytkownik definiuje parametry stylu, które głównie tworzą cechy i własności obiektu łącznika instalacyjnego, takie jak:

 

Typ łącznika projektant wybiera z listy rozwijanej. Program wykorzystuje większość typów łączników instalacyjnych stosowanych przy projektowaniu sterowania oświetleniem w budynkach różnego przeznaczenia: pojedynczy, świecznikowy, schodowy, krzyżowy, żaluzjowy, cięgnowy.

 

Liczba biegunów łącznika definiowana jest z listy rozwijanej. Liczba biegunów określa liczbę wyprowadzonych z łącznika przewodów fazowych. Program udostępnia jedno-, dwu- i trójbiegunowe łączniki instalacyjne.

 

Hermetyczne, Podświetlenie i Ściemniacz – program uwzględnia w chwili zaznaczenia haczyka określającego, która ze zgrupowanych cech łącznika będzie brana pod uwagę w projekcie. Zaznaczenie jednej z opcji ma wpływ na uzyskanie odpowiedniego symbolu łącznika na rysunku.

 

Gabaryty łącznika widniejące na rysunku użytkownik wypełnia w polach edycyjnych: głębokość [cm], wysokość [cm], szerokość [cm].

 

Stopień ochrony łącznika IPXX: stopień ochrony łącznika przed penetracją czynników zewnętrznych. Oznaczenie Stopień IP składa się z liter IP i dwóch do czterech znaków, z których pierwszy oznacza odporność na penetrację ciał stałych, a drugi na penetrację wody.