Przy pracy w ArCon z kilkoma kondygnacjami, poziomy podłóg poszczególnych kondygnacji określane są w ten sposób, że wszystkie kondygnacje przechodzą jedna w drugą sposobem „bez szwu”. Po zdefiniowaniu wysokości kondygnacji jako 2,80 m., np. dla kondygnacji przyziemnej, i gdy górna krawędź podłogi tej kondygnacji przyziemnej, znajduje się na poziomie bezwzględnym wynoszącym 0.0 m, krawędź górna podłogi pierwszego piętra będzie znajdowała się na wysokości 2.80 m. Nie można tego także zmienić, chyba że zmieniona zostanie wysokość kondygnacji parterowej względnie jej poziom zerowy.
Takie bezszwowe dopasowywanie kondygnacji ma też określone konsekwencje przy wprowadzaniu poziomu zerowego i wysokości kondygnacji. Po dokładnym zdefiniowaniu jednej kondygnacji, można jej poziom - a więc poziom górnej krawędzi gotowej podłogi - oraz wysokość kondygnacji, określać niezależnie od siebie. W związku z tym możliwe jest wprowadzenie obu zapisów do przynależnego okna dialogowego.
Po zdefiniowaniu co najmniej jednej kondygnacji i definiowaniu następnej pod już zdefiniowanymi kondygnacjami, można z jednej strony podać wysokość kondygnacji dla tejże - teraz najniższej kondygnacji - a z drugiej strony podać także poziom górnej krawędzi gotowej podłogi. Obie te wartości są jednak zależne od siebie. Przy zmianie poziomu, zmienia się teraz analogicznie wysokość kondygnacji. Nie można podać poziomu wszystkich kondygnacji, za wyjątkiem rzeczywiście najniższego rzutu. Jest on podawany tylko w celach informacyjnych, ale bezpośrednia jego zmiana jest niemożliwa.
Celem lepszego zrozumienia tych zależności, zalecamy wykonanie bardzo prostego projektu z wieloma kondygnacjami, i następnie wprowadzenia odpowiednich danych dla różnych kondygnacji.