Wprowadzanie punktów względny/bezwzględny i biegunowy/kartezjański

W polach wprowadzania, w których punkty te są definiowane, można podać w odniesieniu do danego punktu, czy mają być wprowadzone jego bezwzględne współrzędne - odniesione do punktu początkowego za pomocą symbolu na powierzchni rysunku - lub jego względne współrzędne wzgl. jego współrzędne biegunowe lub kartezjańskie. Najbardziej zrozumiałe jest wprowadzanie współrzędnych bezwzględnych, ale prawdopodobnie będzie bardzo rzadko stosowane.

Jeżeli nie zaznaczono rel. jak i bieg., to w górnym polu wprowadzania tego obszaru należy wprowadzić bezwzględną współrzędną x, a w dolnym, bezwzględna współrzędna y danego punktu. 0.0 odpowiada przy tym początkowi, zaznaczonemu krzyżykiem.

Wskazówka: Położenie punktu początkowego można zmienić za pomocą przełącznika uniwersalnego  także podczas zapisu numerycznego.

Drugą możliwością wprowadzania, jest możliwość wprowadzania w postaci bezwzględnych współrzędnych biegunowych. W tym wypadku pole znacznikowe rel. nie jest zaznaczone a zaznaczone jest natomiast pole bieg.. Zamiast wprowadzać teraz współrzędne x i y względem punktu początkowego, wykorzystywany jest teraz kąt oraz odstęp, przy czym odstęp odnosi się do punktu początkowego. Kąt mierzony jest ogólnie względem osi x w stopniach kąta płaskiego, a tylko przypadku niektórych innych specjalnych zapisach odbywa się to w inny sposób.

Obie pozostałe dwie możliwości, a mianowicie zapis względny za pomocą współrzędnych kartezjańskich i biegunowych, nie odnoszą się do początku, ale do punktu odniesienia.

Ten punkt odniesienia jest nowością w ArCon+ i dlatego wymaga bliższego wyjaśnienia Zasadniczo punktem odniesienia jest to ten punkt, na którym kliknięto po raz ostatni lub stanowił wynik zapisu numerycznego. Tak więc przykładowo, dla drugiego obszaru wprowadzania numerycznego pola dialogowego - wprowadzania, punktem odniesienia jest ten punkt, który został wprowadzony jako pierwszy do tego obszaru wprowadzania (niezależnie od tego, czy został wprowadzony za pomocą myszy czy też klawiatury). Punkt odniesienia zaznaczany jest w celem uzyskania lepszego rozeznania, za pomocą małego czerwonego krzyżyka.

Ponieważ ogólnie rzecz biorąc, punkt odniesienia jest wynikiem poprzedniego wprowadzenia danych, można w wyniku wykorzystania dwóch względnych sposobów wprowadzania, określić w drugim polu wprowadzania, rozmiar danego elementu; i to oddzielnie dla x i y, jako różnicy w kierunku x i y lub po zaznaczeniu bieg. za pomocą długości i kątów. Podczas stosowania współrzędnych biegunowych należy pamiętać o tym, że długość odnosi się w prawdzie do punktu odniesienia, ale kąt jest zawsze kątem bezwzględnym. Przy tym 0 odpowiada w prawo (a więc w kierunku x) i 90 ̊ do góry (a więc w kierunku osi y). Kąty obracane są więc „w lewo w koło”. Wyjątek od tego kierunku zerowego, jest tematem kolejnego odcinka.