Wszystkie rozważania dotyczące przemieszczania się obrazu
tła, przeprowadzone w poprzednim odcinku, obowiązują tylko wtedy, gdy zaznaczone
jest to pole. W innym wypadku, obraz tła jest co prawda też prezentowany, ale
pozostaje on nadal nieruchomy, jeżeli zmieniany jest kąt widzenia np. podczas
wędrówki za pomocą to nadal ciągle
patrzymy na środek obrazu tła. ArCon+ powiększa względnie zmniejsza obraz tła w
taki sposób, że jest on zawsze dokładnie dopasowany do aktualnego rzutu.
Wskazówka: Jeżeli stosunek boków aktualnego rzutu nie odpowiada danemu stosunkowi obrazu tła, to w pewnych warunkach, część obrazu tła zostaje odcięta, celem uniknięcia jego zniekształcenia.
Nieruchomy obraz tła może być wykorzystany w celu np. usytuowaniu projektowanego budynku w przerwie w zabudowie. W tym celu ładujemy odpowiedni obraz tła, wyłączamy ruchomy i nastawiamy teraz położenie obserwatora i wycinek obrazu trójwymiarowego rzutu w ten sposób, aby budynek dokładnie pasował do żądanego wycinka. Prosimy pamiętać o tym, że zmiana stanowiska obserwatora oraz skalowanie, ponownie zmienią to ustawienie. Ten cały proces dopasowywania obserwacji do obrazu tła wymaga nieco ćwiczeń i wprawy.
Podobnie jak większość innych okien dialogowych z ArCon wzgl. ArCon+, także okno dialogowe do kształtowania tła wyposażone jest w ikonę jako standard. Po jej wciśnięciu, stosowane będą do wszystkich nowych projektów, wprowadzone tutaj ustawienia.
Wskazówka: Jeżeli obraz przetwarzany jest za pomocą metody, Raytracing a na naszej scenie występują płaszczyzny lustrzane, to na tych płaszczyznach odbija się także nastawione tło, o ile nie są one przykryte czymś innym. W przeciwieństwie do tego, nie następuje jednak „zacienienie” obrazu tła.