Wstawianie siatek zbrojeniowych do płyty

Do wstawiania siatek zbrojeniowych (górnych i dolnych) przewidziano w programie dwie funkcje: – Wstaw siatkę zbrojeniową i  – Wstaw siatkę zbrojeniową automatycznie. Różnica między nimi sprowadza się do obszaru, na którym zadawana jest siatka. W pierwszym przypadku obszar siatki wskazuje użytkownik, kolejno klikając punkty załamania wprowadzanego konturu siatki, a po zadaniu ostatniego z nich kończy ich zadawanie klawiszem ESC lub prawym klawiszem myszki. W przypadku drugiej funkcji wskazywany jest tylko dowolny punkt wewnątrz konturu rzutu płyty, a siatka z założenia wprowadzana jest na całym obszarze wskazanej płyty. W obu przypadkach przy wprowadzaniu siatki otwory w płycie, które również znajdą się w obszarze zakładanej siatki, będą wycinały jej zbrojenie z zachowaniem otulenia bocznego prętów zbrojeniowych od krawędzi otworów. Po wywołaniu jednej z tych funkcji na ekranie zostanie wyświetlony pasek akcji dla siatki, z którego odpowiednim klawiszem możemy przejść do okna Właściwości siatki.

Rys. 20           Pasek akcji dla wprowadzanej siatki zbrojeniowej

Rys. 21           Okno Właściwości dla siatki zbrojeniowej

W programie przez siatkę zbrojeniową rozumiemy układ wzajemnie prostopadłych prętów zbrojeniowych ułożonych w kierunku głównym i drugorzędnym. Pręty główne siatki to takie pręty, których krawędź zbrojenia znajduje się domyślnie w odległości zadanej w płycie otuliny od powierzchni dolnej lub górnej płyty. Pręty drugorzędne siatki to pręty prostopadłe do prętów głównych, znajdujące się odpowiednio nad (dla siatki dolnej) lub pod prętami głównymi (dla siatki górnej). W ramach prętów głównych i drugorzędnych mogą występować co najwyżej dwie naprzemiennie układane średnice prętów, dające w danym kierunku np. zbrojenie ∅12/∅16 co 20 cm. W oknie właściwości siatki możemy ustawić następujące parametry zbrojenia:

•      Odległość od otuliny (domyślnie równa 0 cm) – parametr pozwalający przesuwać powierzchnię siatki (w górę i w dół w zależności od znaku) względem domyślnej otuliny (górnej lub dolnej), ustawionej w parametrach płyty [cm].

Zbrojenie w kierunku głównym:

•      Średnica główna lub Średnica główna i dodatkowa (opcjonalnie) prętów głównych siatki [mm].

•      Rozstaw prętów w kierunku głównym siatki [cm].

Zbrojenie w kierunku drugorzędnym (opcjonalne):

•      Średnica główna lub Średnica główna i dodatkowa (opcjonalnie) prętów drugorzędnych siatki [mm].

•      Rozstaw prętów w kierunku drugorzędnym siatki [cm].

•      Granica plastyczności dla wszystkich prętów zbrojeniowych siatki [MPa].

•      Znacznik zagięcia końców prętów siatki górnej do siatki dolnej (opcja dostępna tylko dla siatek górnych płyty).

Zrezygnowanie z opcji układania zbrojenia w kierunku drugorzędnym pozwala na wprowadzanie siatek z jednokierunkowym ułożeniem prętów w siatce (np. jako opcja dodatkowej siatki, gdyż nawet dla płyt zbrojonych jednokierunkowo przeważnie występuje zbrojenie rozdzielcze).

Po zdefiniowaniu parametrów wprowadzanej siatki wskazujemy na rysunku kierunek ułożenia prętów głównych siatki.

Rys. 22           Wprowadzona do płyty siatka dwukierunkowa i jednokierunkowa

Siatki jednokierunkowe oznaczone są na rysunku pojedynczym hakiem ułożonym w kierunku siatki, a siatki dwukierunkowe dwoma skrzyżowanymi hakami, z których dłuższy zawsze wskazuje kierunek główny siatki. W trakcie automatycznego rozkładu prętów siatki usuwane są zawsze te pręty siatki, które w całości znalazły się w obszarze podpór płyty (ścian lub podciągów), gdyż przeważnie są one nadmiarowe i zbędne w procesie zbrojenia płyty.