Konstruktor (od wersji
6.2). W tym celu po obliczeniach statycznych modelu, gdy jesteśmy na
zakładce Wyniki, zaznaczamy dowolny węzeł podporowy układu i z
menu kontekstowego prawego klawisza myszki wybieramy opcję Wymiaruj
element – Fundamenty bezpośrednie w programie
Konstruktor. Opcja ta będzie aktywna tylko wówczas, gdy na komputerze
użytkownika zainstalowany jest program Konstruktor w wersji nie
niższej niż 6.2. Po uruchomieniu funkcji użytkownik w odpowiednim oknie
dialogowym powinien wybrać zestaw reakcji jaki zostanie przekazany do modułu
Fundamenty bezpośrednie programu Konstruktor (analogicznie jak
w przypadku wymiarowania indywidualnego i zbiorczego w module
EuroStopa). W ogólnym
przypadku do wyboru mamy tu: obwiednię reakcji, reakcje od kombinacji, ekstrema
reakcji po kombinacjach, reakcje od grupy obciążeń lub wybranej sumy grup.
Następnie otwarty zostanie program Konstruktor na nowo utworzonym
projekcie o takiej samej nazwie jak projekt w programie R3D3/R2D2.
W projekcie tym zostanie utworzony element modułu Fundamenty
bezpośrednie o nazwie: „Podpora nr (węzła podporowego)”. W przypadku gdy
podczas przekazywania danych program Konstruktor jest już otwarty,
zostanie utworzony nowy element aktualnego projektu Konstruktora o nazwie: „nazwa
projektu (w R3D3/R2D2) – Podpora nr (węzła podporowego)”. Wybrane zestawy reakcji zostaną przekazane do zakładki Obciążenia modułu Fundamenty bezpośrednie. Pozostałe dane dotyczące wymiarowanego fundamentu (warunki gruntowe, geometrię stopy itp.) użytkownik definiuje indywidualnie w module Fundamenty bezpośrednie programu
Konstruktor. Generalnie
reakcje podpór otrzymane w modelu statycznym powinny być przekazane na fundament
z przeciwnymi znakami. Ponieważ układ osi „x” i „y” w programie Konstruktor i
R3D3/R2D2 jest identyczny, wszystkie reakcje poziome i momenty
podporowe zostaną przekazane ze zmienionymi znakami na przeciwne. Natomiast ze
względu na to, że oś pionowa „z” w obu programach skierowana jest przeciwnie,
reakcja „Rz” zostanie przekazana bez zmiany znaku.