Dla dwóch lub więcej grup
obciążenia ruchomego, w przypadku gdy zawierają one taką samą liczbę położeń
obciążenia na wektorze przemieszczenia, można zastosować funkcję ich
synchronizacji. Opcja synchronizacji kilku grup obciążenia ruchomego w trakcie
obliczeń statycznych wpływa jedynie na budowę obwiedni sił wewnętrznych i
naprężeń. Funkcję tę wywołujemy w oknie Zależności grup
obciążeń w Tablicy zależności grup zmiennych. Na
przecięciu wiersza jednej grupy ruchomej z kolumną drugiej grupy ruchomej
wybieramy relację
Synchronizacji grup obciążenia
ruchomego.
Rys. 7.24 Synchronizacja grup obciążenia ruchomego
Relacja ta jest dostępna tylko
dla takich dwóch grup obciążenia ruchomego, które zawierają taką samą ilość
rzeczywistych położeń obciążenia na wektorze przemieszczenia. Po ustawieniu
takiej relacji program dalej kolejne położenia obciążenia ruchomego w ramach
jednej grupy będzie widział jako wzajemnie wykluczające się, ale dodatkowo
wewnętrznie będzie zakładał, że pierwsze położenie jednej grupy występuje zawsze
razem z pierwszym położeniem drugiej grupy obciążenia ruchomego i tak
dalej. Funkcja ta może być wykorzystywana np. przy obciążeniu pojazdem,
gdy jego prawa i lewa grupa kół poruszają się po innej grupie prętów
współliniowych, jak w przypadku suwnicy. Przy jednoczesnym rozbiciu dwóch
zsynchronizowanych grup obciążenia ruchomego, w tabeli relacji zachowane zostaną
wszystkie wewnętrzne relacje podgrup, łącznie z relacjami synchronizacji. W
przypadku rozbicia jednej
z grup obciążenia ruchomego, która ma ustawioną
relację synchronizacji
z inną grupą ruchomą,w tabeli relacji utracone
zostaną tylko relacje synchronizacji obciążeń (relacje wykluczania pozostaną bez
zmian). Synchronizacja grup obciążenia ruchomego nie wpływa na wyniki dla
poszczególnych grup obciążeń ruchomych i ich prezentację na zakładce
Wyniki. W tym przypadku synchronizację grup obciążenia ruchomego
można przeprowadzić ręcznie, wybierając odpowiednie położenie w ramach danej
grupy.
Przy synchronizacji dwóch grup obciążenia ruchomego należy pamiętać, że sprawdzany warunek podziału wektora przemieszczenia na jednakową ilość położeń nie gwarantuje całkowitej równoległości zadanego obciążenia. Aby równoległość ta była zachowana, muszą być spełnione jeszcze dwa dodatkowe warunki, które zależą od działań użytkownika: długość i kierunek obu wektorów przemieszczenia muszą być takie same.