Przeguby

Węzły wprowadzanego układu mogą być węzłami sztywnymi lub przegubowymi. Węzeł sztywny symbolizowany jest wypełnionym kwadratem, natomiast przegub kwadratem niewypełnionym.

Przegub charakteryzuje się tym, że umożliwia wzajemne obroty połączonych prętów w trzech płaszczyznach.

W przegubie można zdefiniować grupy prętów połączonych sztywno ze sobą. Ilość prętów w grupie oraz ilość grup prętów w węźle są dowolne. Przykład prętów zesztywnionych w węźle przedstawiony jest na rysunku. Pręty 1 i 2 oraz 3 i 4 są sztywno połączone. Symbolizują to odcinki łączące te pręty.

 

Snap2

Rys. 3.5 Pręty częściowo zesztywnione w węźle

 

Niekiedy konieczne jest wprowadzenie pręta o obu węzłach przegubowych. W ogólnym przypadku pręt taki w przestrzeni 3D jest geometrycznie zmienny, ponieważ istnieje zawsze możliwość jego obrotu wokół własnej osi. Program automatycznie wykrywa takie przypadki i wstawia lokalną podporę, blokującą obrót wokół własnej osi. Jest ona niewidoczna dla użytkownika. Także pręty współliniowe połączone między sobą sztywno (i nieusztywnione w inny sposób), z przegubami na końcach prętów skrajnych, są blokowane w ten sposób. Takie podejście automatycznie eliminuje wiele przypadków układów geometrycznie zmiennych i odciąża użytkownika od poszukiwania przyczyny takiego stanu rzeczy.

 

Uwaga:

Poniżej opisano regułę automatycznego blokowania prętów dwuprzegubowych na skręcanie:

Wszystkie pręty lub elementy ciągłe dwuprzegubowe (również te zakończone wolnym końcem), które nie są połączone na długości sztywno z żadnym innym prętem dochodzącym i nie współliniowym (sprawdzanym z dokładnością do ok. 0,5 stopnia), mają w trakcie obliczeń zakładaną automatyczną podporę (blokadę) na skręcanie. Opcja powyższa nie dotyczy prętów lub elementów ciągłych dwuprzegubowych, do których w dowolnym miejscu na długości przyłożony jest: skupiony moment skręcający, inny moment skupiony, mający składową skręcającą (o kącie pochylenia wektora momentu powyżej 0,1 stopnia) lub dowolny moment skręcający ciągły. Dla układów posiadających pręty lub elementy dwuprzegubowe obciążone siłami skręcającymi, obliczenia statyczne będą przerywane, z komunikatem, że układ jest geometrycznie zmienny, wynikającym z braku rozwiązania układu równań lub z dodatkowego sprawdzenia wykonywanego po obliczeniach, polegającego na kontroli, czy kąt obrotu pręta wokół własnej osi nie przekracza 100 radianów (ok. 16 pełnych obrotów wokół własnej osi).