W przypadku wybrania przez
użytkownika dla danego projektu zestawu Norm eurokodowych
zmianie ulega dotychczasowe okno Grup obciążeń.
Rys. 3.8 Okno Grup obciążeń dla zestawu Norm Eurokodowych
Okno Grup
obciążeń zostało podzielone na dwie odrębne tabele: górną
i dolną. W
tabeli górnej zdefiniowano, analogicznie jak w przypadku Norm
Polskich, grupy obciążeń zadane w projekcie przez użytkownika. Między
tymi grupami użytkownik ustawia relacje w Oknie definiowania zależności
grup obciążeń, na podstawie których budowana jest obwiednia sił
wewnętrznych
i naprężeń. Analogicznie jak w przypadku obliczeń dla
Norm Polskich tabela zawiera definicję typu grupy obciążenia
(stała, zmienna, multi, ruchoma) oraz jej charakteru. Nowością w
tym przypadku jest przypisanie do danej grupy obciążeń zdefiniowanych przez
użytkownika, rodzaju oddziaływania określonego przez normy eurokodowe.
Zlikwidowano również bezpośrednie przypisanie współczynników obciążenia do grup
obciążenia użytkownika i przypisano je do grup obciążeń pośrednio, właśnie przez
określenie rodzaju oddziaływania. W programie predefiniowano pięć podstawowych
rodzajów oddziaływania określonych przez Eurokody: stałe,
użytkowe, wiatr, śnieg i temperatura. Wszystkie predefiniowane rodzaje
oddziaływania występują zawsze
w projekcie i nie można ich usunąć. Natomiast
przypisanie rodzaju oddziaływań do grup obciążeń użytkownika zależy w całości od
jego wyboru. Przeważnie do wszystkich grup stałych powinien być przypisany stały
rodzaj oddziaływania, do grup obciążenia wiatrem – rodzaj oddziaływania wiatr,
do grup obciążenia śniegiem – rodzaj oddziaływania śnieg. Największą niejasność
wprowadza Eurokod w kwestii pozostałych obciążeń zmiennych; czy i
kiedy należy je traktować całościowo jako jeden rodzaj oddziaływania użytkowego
(choć oczywiście ze względu na kombinatorykę po grupach zawsze w postaci wielu
grup obciążeń), czy też raczej rozbijać pozostałe obciążenia zmienne
w
zależności od pochodzenia obciążenia i wówczas oddzielnym grupom przypisywać
odrębne rodzaje oddziaływania użytkowego. Czy np. powierzchnie handlowe i
powierzchnie ruchu pojazdów, ze względu na tę samą wartość współczynnika
kombinacyjnego ψ0 = 0.7 traktować jako ten sam typ
oddziaływania użytkowego, czy jako odrębne (i wówczas tylko jedno z nich
będzie jednocześnie wiodące). Tego typu decyzje projektant musi podejmować
samodzielnie, a funkcjonalność programu nie stanowi tu żadnego ograniczenia.
W dolnej tabeli podano definicję oddziaływań predefiniowanych oraz ewentualnie dodatkowe definicje oddziaływań zdefiniowane przez użytkownika. Na definicję oddziaływania składają się parametry umieszczone w kolejnych kolumnach tabeli dolnej:
• nazwa oddziaływania – predefiniowana lub nadawana przez użytkownika nazwa widoczna w tabeli górnej jako dostępny rodzaj oddziaływania,
• γf,inf (min) i γf,sup (max) – współczynnik częściowy dla oddziaływania minimalny i maksymalny (współczynniki obciążenia),
• ψ0 lub ξ - współczynnik kombinacyjny jednoczesności występowania danego oddziaływania w kombinacji lub współczynnik redukcyjny dla niekorzystnych oddziaływań stałych,
• ψ2 - współczynnik redukcyjny dla oddziaływań quasi-stałych (używany w programie do wyznaczania ugięcia i przemieszczenia finalnego z uwzględnieniem pełzania, przy wymiarowaniu drewna wg Eurokodu).
Ostatnią kolumnę tabeli definicji
oddziaływania stanowi znacznik określający, czy dane oddziaływanie zmienne ma
być rozpatrywane w trakcie budowania kombinacji jako wiodące. Jeśli użytkownik
ma pewność, że jakieś oddziaływanie zmienne w ramach danego projektu nigdy nie
powinno być rozpatrywane jako wiodące, może ten znacznik dla danego
oddziaływania odznaczyć.
W każdym innym przypadku wszystkie oddziaływania
zmienne powinny móc być rozpatrywane jako obciążenie wiodące w rozumieniu
Eurokodu PN-EN 1990.
Kombinatoryka po grupach obciążeń
przy obliczeniach wg Eurokodu przebiega nieco inaczej niż w
przypadku norm polskich. Obwiednia sił wewnętrznych i naprężeń w każdym punkcie
pręta budowana jest na podstawie zadanych zależności grup obciążeń, dla obciążeń
charakterystycznych. W ten sposób ustalana jest minimalna i maksymalna wartość
obwiedni w danym punkcie
i zestawy grup obciążeń budujące te ekstrema.
Następnie tak wybrany zestaw wartości od kombinacji grup obciążeń, wymnażany
jest przez najbardziej niekorzystny dla danego ekstremum zestaw współczynników
γf,inf (min) i γf,sup
(max) oraz ψ0 lub ξ (z
uwzględnieniem najbardziej niekorzystnego dla danego ekstremum oddziaływania
wiodącego), zgodnie z poniższymi wzorami kombinacyjnymi Eurokodu PN-EN
1990 stosowanymi w przypadku trwałych lub przejściowych sytuacji
obliczeniowych (kombinacje podstawowe), zalecanymi do projektowania przez
załącznik krajowy:
gdzie:
Σ - oznacza ,,należy uwzględnić w kombinacji z", a „+” oznacza ,,łączny efekt oddziaływań",
Gk,i – oznacza charakterystyczne oddziaływanie stałe,
Qk,1 – oznacza charakterystyczne oddziaływanie zmienne wiodące,
Qk,i – oznacza pozostałe charakterystyczne oddziaływania zmienne ,
γG,j
γQ,1 γQ,j – oznaczają współczynniki obciążenia do
oddziaływań stałych
i odpowiednich zmiennych.,
ψ0,1 – odpowiedni współczynnik kombinacyjny dla danego oddziaływania wiodącego,
ψ0,i – współczynniki kombinacyjne dla pozostałych oddziaływań zmiennych,
ξ - współczynnik redukcyjny dla niekorzystnych oddziaływań stałych Gk,j.
Współczynniki obciążenia dla obciążeń charakterystycznych (stałych i zmiennych) powinny być przyjmowane wg zaleceń Eurokodu , zgodnie z tabelą jak niżej:
Współczynniki obciążenia wg Norm Eurokodowych:
Sytuacja obliczeniowa trwała i przejściowa | ||||
Stan graniczny |
Oddziaływanie stałe |
Oddziaływanie zmienne | ||
Niekorzystne |
Korzystne |
Niekorzystne |
Korzystne | |
STR/GEO |
1.35* |
1.00 |
1.50 |
0.00 |
*Przy korzystaniu ze wzoru dolnego opisanego powyżej przyjmuje się ξ = 0.85, tak żeby 0.85*1.35 = 1.15 |
Analogicznie współczynniki kombinacyjne ψ0,1 i ψ0,i należy przyjmować zgodnie z wytycznymi poniższej tabelki (przy czym dla stanów nieodwracalnych ULS i SLS wybieramy wartość kombinacyjną - ψ0, a dla odwracalnych stanów ULS i SLS – wartość częstą - ψ1):
Zalecane wartości współczynników ψ dla budynków:
Oddziaływanie: |
ψ0 |
ψ1 |
ψ 2 |
Obciążenie zmienne w budynkach – kategoria: (patrz PN-EN 1991-1-1) | |||
A – powierzchnie mieszkalne |
0.7 |
0.5 |
0.3 |
B – powierzchnie biurowe |
0.7 |
0.5 |
0.3 |
C – miejsca zebrań |
0.7 |
0.7 |
0.6 |
D – powierzchnie handlowe |
0.7 |
0.7 |
0.6 |
E – powierzchnie magazynowe |
1.0 |
0.9 |
0.8 |
F – powierzchnie ruchu pojazdów ≤ 30kN |
0.7 |
0.7 |
0.6 |
G – powierzchnie ruchu pojazdów > 30, ≤ 160kN |
0.7 |
0.5 |
0.3 |
H – dachy |
0.0 |
0.0 |
0.0 |
Obciążenie budynków śniegiem (patrz PN-EN 1991-1-3) | |||
Miejscowość położona na wysokości H > 1000 m n.p.m. |
0.7 |
0.5 |
0.2 |
Miejscowość położona na wysokości H < 1000 m n.p.m. |
0.5 |
0.5 |
0.0 |
Obciążenie wiatrem (patrz PN-EN 1991-1-4) |
0.6 |
0.2 |
0.0 |
Temperatura (nie pożarowa) w budynku (patrz PN-EN 1991-1-5) |
0.6 |
0.5 |
0.0 |
W programie domyślne,
predefiniowane typy oddziaływania w stanie granicznym nośności (ULS) i
użytkowania (SLS) potraktowano jako nieodwracalne
i zastosowano
wartości kombinacyjne współczynników - ψ0.
Poza predefiniowanymi oddziaływaniami użytkownik może dodawać i usuwać własne definicje oddziaływania zmiennego (np. z wartościami częstymi współczynników ψ) i następnie przypisać je do odpowiedniej grupy obciążeń. Sytuacja taka może wystąpić najczęściej wówczas, gdy w ramach jednego projektu wystąpią oddziaływania użytkowe o różnym charakterze i różnych współczynnikach kombinacyjnych. Należy przy tym pamiętać, że każde rozbudowanie projektu o dodatkowe grupy obciążeń i przypisane do nich dodatkowe rodzaje oddziaływań, może istotnie wpływać na czas wykonywanych obliczeń, a zwłaszcza na czas budowania obwiedni sił wewnętrznych i naprężeń.
Kombinatoryka według zaleceń Eurokodu, z uwzględnieniem oddziaływań wiodących, współczynników kombinacyjnych i redukcyjnych, uwzględniana jest również dla grup zmiennych typu multi i grup obciążenia ruchomego.
W aktualnej wersji programu,
kombinatoryka według zaleceń Eurokodu PN-EN 1990, z
wykorzystaniem opisanych powyżej współczynników kombinacyjnych i redukcyjnych,
uwzględniana jest przy wymiarowaniu konstrukcji w stanie granicznym nośności
(ULS) we wszystkich modułach wymiarujących według Eurokodu oraz
przy wyznaczaniu szerokości rozwarcia rys w module EuroŻelbet. Przy
obliczeniach wielkości obwiedni ugięć i przemieszczeń według
Eurokodu aktualnie uwzględniane są obciążenia charakterystyczne,
bez uwzględniania współczynników kombinacyjnych i redukcyjnych.
W przypadku występowania w
projekcie cięgien i wybraniu opcji obliczeń
z uwzględnieniem cięgien,
analogicznie jak w przypadku Norm Polskich,
w trakcie obliczeń
nie jest wykonywana obwiednia i kombinatoryka wg założeń Eurokodu.
Dla tego typu projektów użytkownik sam powinien zbudować właściwe kombinacje
obciążeń, uwzględniając odpowiednie współczynniki obciążenia, częściowe
współczynniki kombinacyjne i współczynniki redukcji wynikające z założeń
Eurokodu oraz dokonać wyboru odpowiednich grup wiodących w ramach
definiowanej kombinacji.
Poza opisanymi powyżej zmianami
interfejsu, dotyczącymi kombinatoryki obciążeń według norm eurokodowych,
niewielkiej zmianie uległ również sposób prezentacji wyników statyki, gdzie dla
obwiedni sił wewnętrznych
i naprężeń, dla grup obciążeń budujących dane
ekstremum, widocznych na zakładce Wyniki, w nawiasie podano
dodatkowo wynikowy mnożnik, przez jaki przemnożono wartości charakterystyczne od
tej grupy dla danego ekstremum.
Analogicznie rozbudowano raport z
obliczeń statycznych, który w tym przypadku uzupełniono o tabelę definicji
rodzajów oddziaływań zdefiniowanych
w projekcie, ich przypisanie do
poszczególnych grup obciążeń, a wyniki ekstremów obwiedni uzupełniono o podane w
nawiasach wynikowe mnożniki przypisane do poszczególnych grup obciążeń,
budujących dane ekstremum (analogicznie jak na zakładce
Wyniki).