W rzeczywistości pręty o
przekroju zmiennym, dla których jeden z parametrów zmienia się liniowo, mają
przeważnie proste krawędzie. Tak też jest
w Widoku 3D,
który powstaje przez liniowe połączenie odpowiednich punktów przekroju
początkowego i końcowego pręta o zmiennej geometrii. Ponieważ dla przekrojów
niesymetrycznych lub monosymetrycznych, przy liniowej zmienności dowolnego
parametru przekroju, linia środków ciężkości nie jest linią prostą, w modelu
obliczeniowym takiego pręta zmiennego zastosowano dopuszczalne przybliżenie
polegające na tym, że to środki ciężkości przekroju zmiennego leżą na linii
prostej, a jego krawędzie są minimalnie wygięte.
Macierze sztywności elementów: dla każdego pręta o zmiennej sztywności tworzona jest indywidualnie macierz sztywności poprzez poszukiwanie kątów obrotów węzłów wywołanych siłami przywęzłowymi.
Wektory sił węzłowych: siły węzłowe od kolejnych obciążeń zewnętrznych obliczane są dla każdego pręta przy wykorzystaniu metody sił.
Tworzenie globalnej macierzy sztywności i określenie wektora przemieszczeń węzłowych wykonywane jest tak, jak dla ram z prętami o stałej sztywności.
Określenie końcowych sił wewnętrznych jest wykonywane z wykorzystaniem macierzy sztywności rozpatrywanego pręta. Macierz sztywności pręta i wyjściowe siły przywęzłowe określono bez podziału pręta na dodatkowe elementy przeprowadzając całkowanie na długości pręta. Całki oznaczone obliczono numerycznie korzystając z przybliżonej kwadratury Gaussa.