Posługiwanie się w projekcie grupami obciążenia ruchomego, analogicznie jak w przypadku grup typu „multi”, ma sens tylko w przypadku, gdy chcemy analizować wyniki dla automatycznie budowanej obwiedni.
Grupa obciążeń ruchomych podczas
obliczeń statycznych widziana jest jako kilka (kilkanaście) wzajemnie
wykluczających się podgrup, odpowiadających kolejnym położeniom „zespołu
pojazdu” na wektorze przemieszczenia. Obwiednia sił wewnętrznych i
naprężeń od tak zdefiniowanych podgrup i ich wzajemnych relacji wykonywana
jest w programie automatycznie. W przypadku poszukiwania wyników dla konkretnej
zdefiniowanej kombinacji lub przy obliczeniach dla układów z cięgnami oraz przed
wymiarowaniem grup
i sumy grup obciążeń, zaleca się rozbicie wszystkich
grup obciążenia ruchomego. W przypadku braku takiego rozbicia należy pamiętać,
że zarówno grupy „multi”, jak i grupy obciążeń ruchomych nie będą dostępne w
oknie budowania kombinacji (nie mogą wchodzić w skład kombinacji) ani w oknie
wyboru grup i sumy grup do wymiarowania. W przypadku obliczeń statycznych
układów z cięgnami, grupy typu „multi” oraz grupy obciążeń ruchomych nie będą
również dostępne w oknie wyboru do obliczeń statycznych. Grupy obciążeń
ruchomych można wykorzystywać w programie do analizy wyników sił wewnętrznych i
naprężeń dla obwiedni. Po rozbiciu grupy obciążenia ruchomego, utworzone w ten
sposób grupy mogą zostać wykorzystane do analizy wyników dla kombinacji
użytkownika oraz dowolnej sumy grup obciążeń. W przypadku zastosowania w
projekcie grup obciążeń ruchomych wymiarowanie indywidualne lub zbiorcze należy
zawsze prowadzić jedynie dla obwiedni. We wszystkich innych przypadkach należy
się posługiwać rozbitymi grupami obciążeń ruchomych. Inaczej nie będą one
dostępne do wymiarowania.
W raporcie ze statyki wyniki dla
grupy obciążenia ruchomego można drukować jedynie dla wybranego na zakładce
Wyniki w danej chwili położenia obciążenia ruchomego. Analogicznie
w przypadku wydawania wyników dla sumy grup, w skład której wchodzi obciążenie
ruchome, wyniki brane są dla aktualnego, konkretnego położenia tego obciążenia
ruchomego. Gdyby użytkownik jednak chciał zobaczyć na raz wyniki statyki od
wszystkich podgrup obciążenia ruchomego, należy przed wykonaniem raportu grupy
te rozbić
i przeliczyć ponownie projekt. W przypadku raportów z obwiedni dla
projektów zawierających obciążenia ruchome, przy każdym ekstremum
wyszczególnione są grupy, które to ekstremum budują. Jak pamiętamy, w przypadku
grup „multi” był to numer tej grupy i w nawiasie podana lista prętów, na których
występuje obciążenie zmienne. Analogicznie w przypadku grupy obciążenia
ruchomego jest to numer tej grupy i w nawiasie podane wybrane położenie „zespołu
pojazdu” na wektorze przemieszczenia (zawsze jedno, bo wszystkie podgrupy są
wzajemnie wykluczające się).
Po obliczeniach statycznych, analizując wyniki dla grupy obciążeń ruchomych na zakładce Wyniki, mamy do dyspozycji dodatkową możliwość przeglądania wykresów sił wewnętrznych układu, uwzględniającą zmienność położenia „zespołu pojazdu” w kolejnych położeniach na wektorze przemieszczenia. Aby taka analiza była możliwa, należy wybrać grupę obciążenia ruchomego, zaznaczając odpowiedni znacznik przed nazwą grupy na zakładce Wyniki. Wówczas funkcję wizualizacji można realizować na pomocą malutkich strzałek zlokalizowanych za nazwą każdej grupy obciążeń ruchomych, pozwalających przełączać kolejną lokalizację obciążenia ruchomego wraz z odpowiadającym jej wykresem sił wewnętrznych lub naprężeń (wstecz lub do przodu). Każde pojedyncze kliknięcie strzałeczki zmienia położenie pojazdu o jedną lokalizację w lewo lub w prawo. Za strzałkami przy grupie znajduje się jeszcze jeden dodatkowy przycisk, którego wciśnięcie powoduje automatyczne, płynne przełączanie kolejnych położeń pojazdu, łącznie z zapętleniem ruchu w danej grupie.
Rys. 7.25 Zakładka Wyniki – sterowanie grupą obciążenia ruchomego
Przy włączonym zapętleniu ruchu wskazane jest odczekanie do przynajmniej dwóch pełnych przebiegów obciążenia ruchomego, co pozwala programowi prawidłowo wyskalować wielkości zmieniających się wykresów (skalowanie odbywa się zawsze w pierwszym pełnym przebiegu obciążenia ruchomego). Na czas obracania, przesuwania i zoomowania układu ruch zapętlony obciążenia ruchomego jest wstrzymywany i ponownie uruchamiany po zakończeniu operacji.
W przypadku wykorzystania w
projekcie kilku grup obciążeń ruchomych, przy zapętlonym ruchu wszystkich lub
kilku pojazdów, za pomocą strzałek przy danej grupie (działających także w fazie
zapętlenia) można odpowiednio synchronizować ruch pojazdów. Wizualizację
zmienności położenia pojazdu,
a w konsekwencji również zmienność wykresów
sił wewnętrznych i naprężeń, można analizować dla pojedynczej grupy obciążeń
ruchomych, kilku grup obciążeń ruchomych z odpowiednią synchronizacją lub dla
dowolnej sumy zwykłych grup stałych i zmiennych oraz obciążenia ruchomego.
Jedynym wyjątkiem jest zablokowanie możliwości obliczenia σred
max w oknie naprężeń zredukowanych przy włączonym
zapętleniu grupy obciążenia ruchomego. Na zakładce Wyniki grupa
obciążeń ruchomych zawsze prezentowana jest w jednej lokalizacji, takiej której
odpowiadają prezentowane wyniki sił wewnętrznych zarówno dla obwiedni sił
wewnętrznych, jak i dla grup i sumy grup obciążeń.
Rys. 7.26 Widoki przemieszczającego się obciążenia ruchomego
Przy włączonej widoczności
obciążeń i schematów statycznych w oknie Ustawień
dla zakładki Wyniki, przy prezentacji wyników dla obwiedni,
podczas zmieniania lokalizacji na wybranym pręcie, prezentowane są wyniki
obwiedni sił wewnętrznych oraz odpowiadające im schematy obciążenia (tylko te,
które budują aktualnie prezentowaną wartość). Także w tym przypadku, gdy w
skład prezentowanej obwiedni wchodzi grupa obciążenia ruchomego, obciążenie to
pokazywane jest tylko w lokalizacji która dokładnie odpowiada wartościom
prezentowanych sił wewnętrznych. Różnica w stosunku do zwykłych grup obciążeń
jest taka, że przy prezentacji schematów dla obwiedni obciążenia ją budujące są
podświetlone, a pozostałe wyszarzone, natomiast dla grupy obciążenia ruchomego
wyświetlane jest zawsze tylko jedno właściwe położenie
a pozostałe położenia
są niewidoczne. W przypadku gdy schematy statyczne
w oknie
Ustawień są wyłączone,
grupa obciążeń ruchomych zawsze prezentowana jest w położeniu wyjściowym,
niezależnie od tego, które jej rzeczywiste położenie buduje aktualnie
wyświetlane wyniki obwiedni.