Druga zakładka jest aktywna tylko dla przekrojów z minimum jedną osią symetrii i pozwala ona na prezentację wykresów naprężeń stycznych w przekroju. Wykresy naprężeń stycznych są interaktywne i pozwalają na wyznaczenie wartości naprężenia w dowolnym punkcie przekroju. Siły tnące, brane do wyznaczenia naprężeń stycznych, rzutowane są na kierunki główne i w takich kierunkach rysowane są wykresy naprężeń. Z prawej strony okna, u góry, podane są w układzie lokalnym i układzie osi głównych wartości sił tnących. Niżej, w analogicznych układach odniesienia, podane są wartości naprężeń tnących we wskazanym punkcie oraz maksymalne wartości naprężeń. Wykresy naprężeń stycznych rysowane są bez uwzględniania ich znaku. Przy obliczaniu naprężeń stycznych pomijane są naprężenia tego typu powstałe w przekroju pręta na skutek działania momentu skręcającego. Wynika to z braku możliwości ustalenia dokładnej wartości wskaźnika na skręcanie dla dowolnie zdefiniowanego przekroju.
Rys. 3.68 Naprężenia styczne w przekroju
Wzory, według których policzono naprężenia styczne w programie przedstawiono poniżej (tylko w osiach głównych i dla przekrojów monosymetrycznych):
Gdzie:
b(z), b(y) - suma szerokości przekroju odpowiednio na odciętej z lub y,
Tzg; Tyg - siły tnące działające wzdłuż osi głównych,
Jzg; Jyg - momenty bezwładności przekroju w osiach głównych,
Szg(y); Syg(z) - momenty statyczne części odciętej odpowiednio przez y lub z.
Należy tu pamiętać, że zastosowana do obliczeń naprężeń metoda (pokazana powyżej) jest metodą przybliżoną, jednak jej wyniki są wystarczająco dokładne w większości zastosowań inżynierskich.
Rys. 3.69 Przykładowy raport z naprężeń stycznych w przekroju
Analogicznie jak dla naprężeń
normalnych, w raporcie wyświetlane są siły tnące, dla których policzono
naprężenia styczne (podane w układzie osi lokalnych i głównych), momenty
bezwładności przekroju, wartości naprężeń maksymalnych oraz wartości naprężeń w
punkcie wraz z ich lokalizacją podaną
w układzie osi głównych lub lokalnych
przekroju.