Dla zaznaczonych węzłów można definiować podpory – określać, które przemieszczenia i obroty mają być zablokowane. Modyfikacje te wykonuje się, korzystając z pól znajdujących się w grupie Podpory w zakładce Geometria. Zaznaczając odpowiednie pola (rx, ry, rz, ϕx, ϕy, ϕz), włącza się blokady przemieszczeń i obrotów na poszczególnych kierunkach globalnego układu współrzędnych.
Dla każdej blokady można dodatkowo określić wartość jej sprężystości (pola kX, kY, kZ, fX, fY, fZ).
Rys. 6.3 Podpory
W programie nie jest możliwe wykonanie obliczeń dla układu, w którym występuje obciążenie osiadaniem lub obrotem na podporze sprężystej. Można wprowadzić takie dane w edytorze, jednak przy próbie uruchomienia obliczeń zostanie wyświetlony komunikat. Do wyboru mamy wtedy automatyczną poprawę danych (przez usunięcie obciążeń lub sprężystości podpory) lub przerwanie obliczeń. Funkcja automatycznej poprawy danych działa tylko dla podpór, w których występują błędy. Wybranie usunięcia osiadań spowoduje usunięcie ich tylko dla podpór sprężystych. Pozostałe osiadania nie zostaną zmodyfikowane. Analogicznie jest dla sprężystości.
Wprowadzanie i modyfikacje obciążeń omówiono w następnym rozdziale podręcznika.