Grupy obciążeń typu „multi”

Grupa obciążeń typu „multi” – jest to grupa obciążeń zmiennych, która wewnętrznie (podczas obliczeń) rozpatrywana jest przez program jako zestaw niezależnych względem siebie grup obciążeń zmiennych, z których każda jest osobnym zestawem obciążeń przyłożonych do pojedynczego pręta. W ramach grupy typu „multi” występuje tyle niezależnych grup obciążeń zmiennych, na ilu prętach przyłożono obciążenia w ramach tej grupy. Opcja ta pozwala np. na szybkie wariantowanie obciążeń zmiennych po ryglach ramy (nie trzeba tworzyć osobnych grup obciążeń zmiennych dla każdego pręta).

Rys. 3.9 Grupy obciążeń typu „multi”

Poszczególne grupy obciążeń wchodzące w skład grupy typu „multi” nie są widoczne w oknie   Zależności grup obciążeń i nie można dla nich zdefiniować relacji (są one zawsze niezależne). Natomiast między grupą „multi” (jako całością) a innymi grupami obciążeń zmiennych można definiować dowolne relacje.

Warunkiem zastosowania grupy „multi” jest niezależność poszczególnych obciążeń na kolejnych prętach w ramach tej grupy. Grupa ta wizualizowana jest na ekranie jako całość, niezależnie od tego że w ramach grupy podczas obliczeń odbywa się wariantowanie obciążeń po poszczególnych prętach.
W każdym projekcie może występować wiele różnych grup obciążeń typu „multi”, a ich ilość i wielkość w procesie obliczeń wpływa znacząco jedynie na czas budowy obwiedni sił wewnętrznych. Dla grupy obciążeń typu „multi”, tak jak dla pozostałych grup obciążeń zmiennych, dostępny jest jeden maksymalny współczynnik obciążenia, przez który przemnażane są podczas budowy obwiedni wszystkie rozpatrywane w jej ramach kombinacje.

Wykaz grup budujących dane ekstremum obwiedni w raporcie, zawiera również numery grup „multi” oraz, w przypadku zaznaczenia opcji Szczegóły grup multi w oknie Eksport do formatu RTF, w nawiasie obok numeru grupy „multi” podawane są  numery prętów, na których przyłożono obciążenia
w ramach tej grupy.

Rys. 3.10 Eksport do formatu RTF

W przypadku przeglądania wyników obwiedni na ekranie i zaznaczeniu opcji Obciążenia… i Schematy obciążeń w oknie Ustawień, na ekranie wyświetlane są na bieżąco schematy obciążeń budujące dane ekstremum z uwzględnieniem wewnętrznych schematów grupy „multi”.

W przypadku gdy użytkownik chciałby jednak przeanalizować wyniki od poszczególnych wewnętrznych grup, zawartych w grupie „multi”, istnieje możliwość rozbicia grup „multi” przez zastosowanie funkcji „Rozbij” w oknie Grup obciążeń.  Efektem działania tej funkcji jest rozbicie wszystkich grup „multi” w projekcie na pojedyncze, niezależne grupy obciążeń zmiennych. Nazwa nowych grup tworzona jest automatycznie przez sklejenie nazwy dotychczasowej grupy „multi” z numerem odpowiedniego pręta, którego dana grupa dotyczy. Maksymalne współczynniki obciążenia nowych grup przyjmowane są jak dla grupy „multi”, a typ nowych grup ustawiany jest jako zmienny. Po zastosowaniu funkcji rozbicia grupy „multi”, z opcji można się wycofać, wciskając klawisz Anuluj w oknie Grup obciążeń. W przypadku zaakceptowania operacji, istnieje jeszcze możliwość jej cofnięcia (tylko
w ramach jednej sesji działania programu) opcją cofania dowolnej operacji
w programie. Po wyjściu z programu i zapisaniu zmian nie ma możliwości cofnięcia skutków działania tej operacji. Efekt działania funkcji rozbijania grup „multi” widać na rysunku poniżej:

Rys. 3.11 Działanie funkcji Rozbij

Ze względu na dołożenie grup obciążeń typu „multi” (opisanych poniżej) użytkownik pozbawiony został, w przypadku ich użycia, oceny dokładnego przypadku obciążenia budującego dane ekstremum obwiedni (na zakładce Wyniki wyświetlane są jedynie nazwy zdefiniowanych grup, bez uwzględnienia numerów wewnętrznych podgrup). Aby tę niedogodność zniwelować, wprowadzono dodatkowo w ustawieniach programu możliwość wizualizacji schematów obciążeń budujących dane ekstremum obwiedni. Aby wizualizacja ta była dostępna przy włączonej zakładce Wyniki, w ustawieniach programu musi być zaznaczona łącznie wizualizacja obciążeń ciągłych i skupionych oraz schematów obciążeń. Zmiana wybranego pręta układu, rodzaju siły wewnętrznej oraz punktu na analizowanym pręcie, powoduje automatyczne dostosowanie wyświetlanego schematu obciążenia do aktualnego ekstremum obwiedni.

Rys. 3.12 Schemat obciążenia budujący ekstremum gnącego momentu przęsłowego w zaznaczonym ryglu

W przypadku podziału pręta, na którym występuje obciążenie ciągłe, przyłożone w grupie „multi”, odpowiednio dzielone jest obciążenie (zgodnie z podziałem pręta) i każde z nich przydzielane jest do osobnej podgrupy grupy „multi”. 

W przypadku scalania prętów na których występują obciążenia ciągłe, przyłożone w tej samej grupie „multi”, odpowiednio przenoszone jest obciążenie na jeden scalony pręt i przydzielone jest do jednej podgrupy grupy „multi”.  Charakter zachowania obciążeń w grupie „multi” przy scalaniu i podziale pręta wyraźnie widać po rozbiciu grupy „multi”. 

Grupy „multi”, analogicznie jak grupy obciążenia ruchomego, ze względu na swój charakter i przeznaczenie (służą do wyznaczania obwiedni) nie są uwzględniane przy budowie kombinacji użytkownika, nie można ich wybrać przy obliczeniach cięgien oraz nie mogą wchodzić w skład grup lub sumy grup do wymiarowania.