Eksport DXF. Po wywołaniu
funkcji zostanie otwarte okno jak niżej gdzie użytkownik wybiera lokalizację, w
której zostanie zapisany plik DXF i nadaje mu nazwę (domyślnie
jest to nazwa aktualnego projektu):Poza importem plików
DXF, w programie możliwy jest również proces odwrotny -
eksportu utworzonej struktury prętów do rysunku CAD w formacie tekstowym
DXF (ASCII). Analogicznie jak przy imporcie, podczas eksportu do
pliku DXF zapisywana jest w postaci linii płaska lub przestrzenna
struktura prętów. Wszystkie pozostałe informacje zawarte w projekcie, takie jak:
obciążenia, podpory, typy węzłów, rodzaje użytych profili, grupy prętów, grupy
obciążeń itp. są przy zapisie pomijane (ta informacja jest tracona). Tak więc
przy ponownym imporcie tak zapisanego pliku, otrzymamy taką samą strukturę tylko
w odniesieniu do ułożenia prętów. Wszelkie pozostałe informacje musimy ponownie
uzupełnić. Wywołanie funkcji realizowane jest w programie z menu Plik –
Eksport DXF. Po wywołaniu
funkcji zostanie otwarte okno jak niżej gdzie użytkownik wybiera lokalizację, w
której zostanie zapisany plik DXF i nadaje mu nazwę (domyślnie
jest to nazwa aktualnego projektu):
Rys. 2.12 Zapis projektu do pliku DXF
Przy zapisie wszystkie wymiary utworzonych na rysunku linii odpowiadają długościom poszczególnych prętów projektu wyrażoną w metrach, co po ponownym imporcie takiego pliku do programu skutkuje koniecznością ustawienia współczynnika skali na 1. W przypadku eksportu do pliku DXF projektów zawierających pręty na mimośrodzie, do rysunku zapisane będą wszystkie pręty widoczne w projekcie, jak również niewidoczne pręty wirtualne, będące odpowiednikiem założonych mimośrodów. Taka metodologia zapewnia spójność zapisywanego projektu z układem prętów zdefiniowanych w programie.
Głównym przeznaczeniem funkcji eksportu do pliku DXF jest możliwość łatwego przenoszenia struktury układu między różnymi programami do obliczeń statycznych, mających możliwość wczytywania układu z otwartego tekstowego pliku DXF. W przypadku eksportu płaskich struktur prętowych zdefiniowanych w płaszczyźnie XZ (domyślna płaszczyzna pracy programu R2D2- Rama 2D), odwzorowane zostaną one w rysunku CAD w domyślnej płaszczyźnie rysunku XY. We wszystkich pozostałych przypadkach układ współrzędnych elementów rysunku DXF będzie odpowiadał takiemu samemu układowi współrzędnych programu R3D3-Rama 3D.