W programie zaimplementowano nową
bazę parametrów materiałowych
w postaci pliku XML zawierającą
predefiniowane, podstawowe typy materiałów konstrukcyjnych podzielone na
odpowiednie klasy i gatunki. Aktualnie są to: Stal PN, Stal
EN, Aluminium, Beton, Drewno.
Do każdej klasy materiałowej przypisano domyślne wartości granicznych
wytrzymałości na ściskanie
i rozciąganie, pozwalające w niektórych
przypadkach oszacować przekroczenie sprężystych naprężeń normalnych. Wartości te
wykorzystywane są jako ustawienia domyślne (użytkownik może je później zmienić)
wartości granicznych w oknie Grup prętów i elementów wymiarowych,
natomiast nie są one w żadnym razie wykorzystywane przy pełnym wymiarowaniu
prętów i elementów wymiarowych. Poza materiałami predefiniowanymi, nowa
biblioteka umożliwia wprowadzenie do programu nowych materiałów
użytkownika. W odróżnieniu od materiałów predefiniowanych, materiały użytkownika
mogą podlegać pełnej edycji (mogą być usuwane i modyfikowane). Definiowanie
materiałów użytkownika realizowane jest w programie w oknie Edycja
przekroju w grupie Materiał:
Rys. 4.14 Definicja materiału widoczna w oknie Edycji przekroju
W dolnej części ramki grupy Materiał znajdują się przyciski: Nowy, Edytuj, Usuń:
• Opcja Nowy otwiera nowe okno pozwalające zdefiniować parametry nowego materiału użytkownika, takie jak: nazwa, ciężar własny, moduł Younga i Kirchhoffa, współczynnik Poissona i rozszerzalności termicznej oraz dopuszczalną wytrzymałość na ściskanie, rozciąganie i kolor materiału.
Rys. 4.15 Okno definicji i edycji Parametrów materiału
• Opcja Edytuj otwiera to samo okno co powyżej, pozwalając edytować wprowadzone wcześniej parametry materiału użytkownika (dla materiału predefiniowanego opcja uruchamia powyższe okno w trybie podglądu bez możliwości edycji).
• Opcja Usuń – usuwa wcześniej wprowadzony materiał
użytkownika
z biblioteki materiałów (opcja ta nie jest aktywna dla
materiałów predefiniowanych).
Zaznaczenie opcji powiązania wartości współczynnika Poissona i modułu Kirchhoffa spowoduje przeliczenie jednej wartości na podstawie wprowadzonej drugiej wartości. Odznaczenie tej opcji pozwoli na zapamiętanie oddzielnie obu wartości, takich jak je zdefiniował użytkownik. Przy definicji własnych materiałów należy pamiętać, że w żadnej sytuacji nie będzie dla nich przeprowadzone wymiarowanie, natomiast statyka przy poprawnie wprowadzonych parametrach powyżej będzie również przeliczona prawidłowo.
Tak zdefiniowane i zapisane w bibliotece programu materiały użytkownika mogą być używane we wszystkich projektach. W przypadku użycia w projekcie materiału użytkownika dane tego materiału również są zapisywane w projekcie i przeniesienie projektu na inny komputer z inna bazą materiałów nie powoduje utraty informacji o użytych materiałach. Praca z materiałami użytkownika przy przenoszeniu projektów między różnymi komputerami jest analogiczna do funkcjonalności opisanej przy pracy z definicjami typów wymiarowania.