Do modelu układu poza elementami schematu statycznego, można wprowadzić również inne elementy, nie mające wpływu na obliczenia statyczne i wymiarowanie, ale pamiętane w projekcie. Takimi elementami są również definiowane przez użytkownika wymiary. Wprowadzanie wymiarów do modelu dostosowane jest do potrzeb programu statycznego i ma swoją specyfikę, inną niż w typowych programach CAD, przeznaczonych do tworzenia rysunków wykonawczych. Linie wymiarowe można wprowadzić w projekcie tylko między wskazanymi dowolnymi węzłami układu statycznego (inaczej niż przy funkcji pomiaru odległości, którą można wykonać między dowolnymi punktami układu) . Tak wprowadzony wymiar jest bezpośrednio związany z węzłami (między którymi następuje pomiar) i w konsekwencji każde przesunięcie lub usunięcie wymiarowanego węzła powoduje bieżącą aktualizację lub usunięcie przypisanych do niego wymiarów. Ewentualne uzupełnienie projektu o podstawowe wymiary, zaleca się wykonać po zdefiniowaniu całości modelu statycznego układu.
Wymiary wprowadzamy do projektu
wybierając odpowiednią opcję z głównego paska narzędziowego programu (lub menu
górnego Narzędzia). Opcja wstawiania wymiarów dostępna jest w
programie tylko wówczas gdy w modelu układu występuje przynajmniej jeden pręt.
Po wywołaniu funkcji wstawiania wymiaru program przekręca układ do jednej z
płaszczyzn głównych i oczekuje od użytkownika wskazania dwóch węzłów, między
którymi ma być poprowadzony wymiar. W trakcie wprowadzania wymiaru użytkownik
może zmienić automatycznie ustawioną płaszczyznę główną tylko na inną
płaszczyznę główną. Następnie użytkownik powinien wskazać odsunięcie wymiaru od
elementu (w tym wypadku można wykorzystać przyciąganie po punktach siatki
pomocniczej). Dodatkowo w przypadku pokrywania się linii pomocniczych kolejnych
wymiarów, działa wzajemne przyciąganie znajdujących się blisko siebie punktów
bazowych kolejnych wymiarów. Umożliwia to w łatwy sposób tworzenie wymiarów
szeregowych. W taki sposób wprowadzane są wymiary równoległe do wymiarowanego
elementu układu. W przypadku gdy podczas wprowadzania wymiaru, jednocześnie
przytrzymamy klawisz Shift, wprowadzany wymiar zawsze zostanie
odłożony w kierunku jednej z osi globalnego układu współrzędnych (jakby użyto
trybu Orto). Po wprowadzeniu pojedynczego wymiaru, przy kolejnym
wskazaniu węzła, punkt końcowy ostatnio wprowadzonego wymiaru rozpoznawany jest
przez program jako punkt początkowy kolejnego wymiaru (wymiarowanie szeregowe).
Jednokrotne kliknięcie klawisza ESC przerywa wprowadzanie
kolejnego wymiaru (powiązanego z ostatnio wprowadzonym), a dwukrotne kliknięcie
klawisza ESC przerywa działanie funkcji wprowadzania wymiarów.
Wygląd i widoczność wprowadzonych do projektu wymiarów użytkownik może
zdefiniować w oknie Ustawień programu. Można
tam zdefiniować widoczność wymiarów dla poszczególnych typów widoku dostępnych w
programie, oraz kolor wyświetlanych linii wymiarowych. W oknie
Ustawień można również
zdefiniować długość linii pomocniczych wymiaru, jako procent odległości między
wymiarowanym węzłem a odpowiednim znacznikiem wymiaru. W przypadku gdy
użytkownik określi długość linii pomocniczych na bardzo małą wartość lub na
wartość 0%, długość linii pomocniczej będzie wyświetlona o stałej minimalnej
długości dopuszczonej przez program, niezależnie od stopnia powiększenia modelu.
Przedłużenia linii pomocniczej i linii wymiarowej na ekranie monitora zawsze
wyświetlane są o stałej wartości niezależnie od stopnia powiększenia modelu.
Wprowadzone do projektu wymiary można w każdej chwili usunąć. W tym celu należy
(analogicznie jak w przypadku prętów i węzłów) zaznaczyć wymiar lub wymiary
(pojedynczo, grupowo lub oknem) a następnie wcisnąć klawisz
Delete, wybrać opcję usuwania na głównym pasku narzędziowym, lub
odpowiednią funkcję z menu kontekstowego prawego klawisza myszki (Usuń
zaznaczone wymiary). Wymiary zaznaczone w modelu odrysowywane są na
ekranie linią przerywaną.
W przypadku gdy chcemy usunąć na
raz wszystkie wymiary z projektu, możemy kliknąć prawym klawiszem myszki w
„drzewie projektu” na głównej gałęzi Wymiary i z menu
kontekstowego wybierać opcję – Usuń wszystkie wymiary. Po
rozwinięciu w „drzewie projektu” gałęzi Wymiary, możemy zaznaczyć
jedną z grup wymiarów: pionowe (mierzone po osi „z”),
poziome (mierzone po osi „x”) oraz równoległe
(wszystkie pozostałe) i usunąć je klawiszem Delete lub wybrać
opcję – Usuń wymiary z menu
kontekstowego prawego klawisza myszki dla grupy wymiarów danego typu.
Wszystkie wymiary jako elementy drugorzędne wyświetlane są na ekranie jako pierwsze i elementy układu statycznego je przesłaniają, co umożliwia to niezakłóconą edycję prętów i węzłów układu. Wszystkie wprowadzone wymiary jako elementy drugorzędne w modelu statycznym, nie posiadają cech charakterystycznych prętów układu, takich jak punkty przyciągania czy możliwości edycji (kopiowanie, przesuwanie, odsuwanie, odbicie lustrzane itp.). Można je jedynie wstawić do modelu, a następnie zaznaczyć (zbiorczo lub indywidualnie) i usunąć z modelu. Jedyna pośrednia możliwość edycji wymiarów występuje wówczas, gdy edytowany jest element do którego węzłów podpięty jest dany wymiar. Dotyczy to następujących przypadków:
• Dowolne przesunięcie węzła do którego podpięty jest wymiar, zamienia wymiar na równoległy i przesuwa go również w nową lokalizację, odpowiadającą nowemu położeniu wymiarowanego węzła.
• Usunięcie węzła do którego podpięte są wymiary usuwa jednocześnie te wymiary z modelu.
• Ukrycie elementu wraz z węzłami do których podpięte są wymiary, jednocześnie ukrywa te wymiary.
Rys. 3.14 Przykład projektu kratownicy z wstawionymi wymiarami