Podpory umożliwiają wprowadzenie blokady przemieszczeń w kierunkach X, Z i blokady obrotu węzła. Poszczególne blokady są niezależne od siebie.
Blokady przemieszczeń dla poszczególnych kierunków symbolizowane są odcinkami równoległymi do osi globalnego układu współrzędnych. Blokada obrotu symbolizowana jest niebieskim kwadratem obejmującym węzeł podporowy.
Na rysunku poniżej przedstawione są trzy rysunki podpór. Na pierwszym wszystkie przemieszczenia i obroty są zablokowane (dwa odcinki i kwadrat) - pełne zamocowanie. Na kolejnym zablokowane są wszystkie przemieszczenia (dwie prostopadłe linie). Na ostatnim natomiast zablokowane jest tylko przemieszczenia węzła w kierunku „z”.
Rys. 3.5 Przykładowe podpory
Odpowiednio zwalniając poszczególne więzy można otrzymać wszystkie podstawowe typy podpór.
Dla każdej blokady
przemieszczenia na podporze można określić jej sprężystość. Blokada
przemieszczenia z określoną sprężystością przedstawiona jest na ekranie w
postaci sprężynki. Jej jednostką jest kN/m. Blokada obrotu
z określoną
sprężystością to kwadrat narysowany linią przerywaną. Zadajemy ją w kNm/radian.
Dla węzłów podporowych mogą być wprowadzone do projektu dodatkowe obciążenia w
postaci osiadań i ewentualnie wstępnego kąta obrotu podpory. Obciążenia te mogą
być założone tylko wówczas gdy podpora w danym kierunku nie jest zdefiniowana
jako sprężysta i odwrotnie. Nie można w programie jednocześnie dla tej samej
więzi podporowej założyć osiadania i sprężystości.