Ustawa – ustawa z dnia 07 lipca 1994 roku – Prawo Budowlane wraz z późniejszymi zmianami (m.in. ustawę z dnia 19 września 2007 r. „o zmianie ustawy – Prawo Budowlane”);
Rozporządzenie - rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 lutego 2015 r. w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetycznej;
Przepisy techniczno-budowlane – Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. 75, poz. 690, wraz z późniejszymi zmianami: warunki techniczne WT 2008 i WT 2014);
Zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną w budynku lub części budynku – ilość energii przeliczonej na energię pierwotną i wyrażoną w kWh, dostarczaną przez systemy techniczne dla celów użytkowania energii;
Wskaźnik EP - roczne zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną na jednostkę powierzchni pomieszczeń o regulowanej temperaturze powietrza w budynku lub części budynku, wyrażone w kWh/(m2 ∙ rok);
Wskaźnik EK – roczne zapotrzebowanie energii końcowej na jednostkę powierzchni pomieszczeń o regulowanej temperaturze powietrza w budynku lub części budynku, wyrażone w kWh/(m2 ∙ rok);
Wskaźnik EU – w
przypadku ogrzewania - energia przenoszona z budynku do jego otoczenia przez
przenikanie lub z powietrzem wentylacyjnym (pomniejszona o zyski ciepła); w
przypadku ciepłej wody użytkowej - energia przenoszona z budynku do jego
otoczenia ze ściekami; w przypadku chłodzenia – zyski ciepła pomniejszone o
energię przenoszoną z budynku do otoczenia przez przenikanie lub z powietrzem
wentylacyjnym;
Wskaźnik ECO2 – jednostkowa wielkość emisji CO2 wyrażona w t CO2/(m2 ∙ rok);
Wskaźnik UOZE – udział odnawialnych źródeł energii w rocznym zapotrzebowaniu energię końcową w %;
System chłodzenia – system techniczny zapewniający dostawę energii użytkowej na potrzeby chłodzenia pomieszczeń w budynku lub części budynku.