Opcje ogólne programu

Po wejściu w opcje ogólne programu ArCADia-TABLICE ROZDZIELCZE wyświetla się okno dialogowe z następującymi opcjami programu:

 

Rys. 2.         Okno opcji projektu

Za pomocą okna Opcje użytkownik ma możliwość wprowadzenia własnej skali dla wszystkich obiektów udostępnionych przez program ArCADia-TABLICE ROZDZIELCZE. Projektant ma możliwość zdefiniowania precyzji śledzenia wspomagającego rysowanie połączeń między obiektami oraz określić wartość przewodności aluminium i miedzi przyjmowanych do obliczeń technicznych przeprowadzanych przez program

Po zaprojektowaniu schematu elektrycznego rozdzielnicy i nadaniu odpływom określonych parametrów program ArCADia-TABLICE ROZDZIELCZE dokonuje standardowych obliczeń:

•      obliczanie prądów obciążeniowych (1-f lub 3-f) dla poszczególnych obwodów instalacji, po zadeklarowaniu parametrów: mocy, napięcia, współczynników jednoczesności i zapotrzebowania,

•      obliczanie mocy obciążeniowej,

•      obliczanie spadków napięcia na każdym obwodzie, po zadeklarowaniu parametrów: mocy, napięcia, przekroju przewodu, długości, materiału przewodu,

•      bilansu mocy projektowanej rozdzielnicy.

Wyniki obliczeń technicznych program ArCADia-TABLICE ROZDZIELCZE raportuje w komórkach tabeli pod schematem. Wszystkie wielkości elektryczne wyszczególnione są w tabeli dzięki którym użytkownik ma pełen pogląd na zaprojektowaną rozdzielnicę. Użytkownik może wygenerować sobie raport z obliczeniami.

Wartości i parametry obwodów deklarujemy we właściwościach tablicy rozdzielczej:

 

Rys. 3.         Okno zarządzania komórkami tabeli

Rys. 4.         Okno właściwości obwodu zasilającego

Rys. 5.         Okno właściwości obwodu odpływowego

Nazwa – użytkownik nadaje nazwę danej kolumnie schematu, np. Obwód gn.1-f.

Zaciski – użytkownik nadaje oznaczenie zaciskom (fazom), pod którymi podpięte są dane obwody.

Struktura fazowa — użytkownik określa napięcie zasilania odbiornika (400 V — trójfazowe, 230 V – jednofazowe). Określenie struktury fazowej pozwala na obliczenia prądów obciążenia odbiorników,

Obliczenia techniczne rozpoczynają się od obliczenia mocy obciążeniowej P₀:

We właściwościach obwodu użytkownik definiuje wartości współczynników zapotrzebowania w celu obliczenia szczytowego zapotrzebowania na moc (czynną), jakie wystąpi projektowanym odpływowym obwodzie elektrycznym. We właściwościach pola zasilającego występuje dodatkowo współczynnik jednoczesności w celu obliczenia szczytowego zapotrzebowania na moc jakie wystąpi w projektowanej linii zasilającej.

Współczynnik zapotrzebowania k_z jest stosunkiem szczytowego zapotrzebowania na moc P₀ (moc obliczeniowa) do mocy zainstalowanej P_i:

 

(1)    

Współczynnik jednoczesności k_j jest stosunkiem mocy szczytowej wewnętrznej linii zasilającej tablicę rozdzielczą do sumy mocy szczytowych wszystkich obwodów wyprowadzonych z tablicy rozdzielczej:

(2)    

Po określeniu przez projektanta wartości współczynników zapotrzebowania oraz współczynnika jednoczesności program oblicza wartości mocy szczytowych zgodnie ze wzorami (1) i (2).

Po wykonaniu obliczeń mocy obciążeniowych [kW] program dokonuje obliczenia prądu obciążenia [A], jaki wystąpi w linii zasilającej tablicę rozdzielczą oraz we wszystkich obwodach wyprowadzonych z rozdzielnicy.

Jeżeli użytkownik zdefiniuje we własnościach obwodu jednofazową strukturę fazową, to program korzysta ze wzoru (4). Jeżeli będzie to trójfazowa struktura, wtedy korzystamy ze wzoru (3). Strukturę fazową odbiornika możemy definiować zarówno w obiekcie odbiorczym (gniazdo), jak i w tablicy rozdzielczej.

I₀ – prąd obciążenia płynący w projektowanym obwodzie zasilającym

(3)      — prąd obciążenia trójfazowego płynący w danym obwodzie,

gdzie:

P₀      — moc obliczeniowa [P_o = k_z x P_i],

U_N      — napięcie międzyprzewodowe równe 400 V,

cos φ           — współczynnik mocy podawany przez użytkownika w obiekcie Tablica rozdzielcza.

 

(4)      – prąd obciążenia jednofazowego płynący w danym obwodzie,

gdzie:

U_Nf     — napięcie fazowe równe 230 V.

 

−    współczynnik mocy cos φjest stosunkiem mocy czynnej do mocy pozornej odbiornika. W zależności od charakteru odbiornika (rezystancyjny, indukcyjny, pojemnościowy) określa się wartość współczynnika mocy. Jeżeli cos φ = 1, to mamy do czynienia z czystą rezystancją, jeżeli cos φ = 0, to mamy do czynienia z czystą indukcyjnością lub pojemnością. Projektant powinien założyć, w jakim stopniu projektowany odbiornik pobiera moc bierną i czy zastosuje ograniczenie tej mocy za pomocą zainstalowania urządzeń kompensacyjnych,

 

 

Typ – użytkownik podaje typ przewodu np. YDY, DY, LgY, YKY, YKXs.

Metal przewodu – głównie aluminium bądź miedź są przewodnikami prądu elektrycznego. Aluminium cechuje mniejsza przewodność elektryczna w stosunku do miedzi

(γ_Al = 35 , γ_Cu = 55 ).

Kolejnym etapem obliczeń wykonywanych przez ArCADia-TABLICE ROZDZIELCZE są obliczenia spadków napięcia w danym obwodzie. W tym celu program korzysta ze wzorów:

Wzór na spadek napięcia dla obwodów trójfazowych:

(5)    

Wzór na spadek napięcia dla obwodów jednofazowych:

(6)    

gdzie:

s     — przekrój przewodu (ten parametr projektant wprowadza samodzielnie),

γ     — konduktywność przewodu:

dla aluminium wynosi γ = 35 [m/(Ω*mm2)]

dla miedzi wynosi γ = 55 [m/(Ω*mm2)],

l      — długość projektowanego obwodu [m],

P_o   — moc obciążenia obwodu [W],

U_Nf   — napięcie fazowe, tzn. 230 V,

U_N    — napięcie międzyprzewodowe, tzn. 400 V.

 

W kolumnie Zasilanie program sumuje moc zainstalowaną i moc obciążenia obwodów odpływowych oraz prąd obciążenia.