Stacja transformatorowa
W momencie wybrania ikony 
mamy możliwość dodania elementu do
projektu. Poprzez wybór przycisku 
lub dwuklik na wstawionym elemencie
pojawia się okno definiowania własności
projektowanej stacji transformatorowej.
Rys. 4. Okno własności stacji transformatorowej
W pierwszej kolejności określamy cechy wizualne obiektu, tzn. nadajemy symbol transformatora, kąt ustawienia oraz gabaryty widniejące na rysunku.
Następnie wybieramy rodzaj stacji transformatorowej. Mamy do dyspozycji następujące rodzaje:
Słupowe – umieszczone są na słupach, najczęściej betonowych, na specjalnych podestach. Stacje te zazwyczaj są prefabrykowane, czyli istnieje z reguły wiele stacji jednego typu. Dodatkowym elementem takich stacji są ograniczniki przepięć umieszczane pomiędzy linią wchodzącą a transformatorem stacji. W starszych typach stacji dodatkowo znajdowały się bezpieczniki i odłączniki.
Wnętrzowe – lokalizowane są zazwyczaj we wnętrzach budynków, zarówno mieszkalnych, jak i usługowych czy przemysłowych i różnią się od siebie w zależności od pomieszczenia, w jakim się znajdują. Z uwagi na wymiary pomieszczenia takie elementy jak transformator, rozdzielnia średniego napięcia, rozdzielnia niskiego napięcia i oszynowanie rozdzielni mogą być różnie usytuowane wobec siebie.
Kontenerowe – umieszczane są zazwyczaj w kontenerach lub budynkach wolno stojących. W przypadku kontenerowych są to rozwiązania powtarzalne, w przypadku wolno stojących miejskich mogą różnić się usytuowaniem urządzeń w zależności od wymiarów pomieszczeń. Stacje kontenerowe mogą posiadać obudowy stalowe, aluminiowe lub betonowe.
W dalszej kolejności użytkownik definiuje parametry stylu.
Typ transformatora:
Transformatory olejowe – stosowane są jako transformatory dużych mocy wyposażone w zbiornik oleju, w którym wychładza się olej chłodzący transformator. Wadą oleju jest jego palność oraz zagrożenie pożarem i wybuchem transformatora na skutek zwarcia wewnętrznego. Niebezpieczeństwo zapłonu par oleju powstających w razie pojawienia się łuku elektrycznego zachodzi wówczas, gdy czas trwania zwarcia wewnętrznego jest dostatecznie długi dla wytworzenia dużej ilości gazu powstałego z rozkładu oleju przez łuk.
Transformatory suche (izolowane powietrzem) – konkurują z olejowymi w przedziale średnich mocy. Niewielkie ryzyko pożaru pozwala usytuować transformator blisko odbioru mocy. Emisja ciepła jest średnio o 15% mniejsza niż dla identycznego odpowiednika olejowego. Są zdecydowanie mniej awaryjne niż transformatory olejowe. Występuje w nich możliwość krótkotrwałego przeciążenia.
Moc transformatora, napięcie zwarcia oraz straty mocy w uzwojeniach to parametry pozwalające na wyznaczenie rezystancji i reaktancji transformatora, niezbędne do wykonania obliczeń zwarciowych oraz sprawdzenia warunku doboru transformatora dla projektowanej sieci. Wartości tych parametrów uzależnione są od typu transformatora.
Stacja transformatorowa jest obiektem, od którego zaczynamy projektować sieć elektroenergetyczną. Jeżeli określiliśmy pożądane parametry transformatora, możemy przejść do usytuowania obiektu na rysunku (mapie rastrowej lub mapie w formacie DWG). Na rysunku obiekt przybiera następującą postać:
