Wstawianie opisów zagregowanych zbrojenia na widokach i przekroju

W płytach ukosowanych gwałtownie przyrasta liczba typów prętów zbrojenia górnego i dolnego, gdyż każdy z prętów dochodzących pod kątem do ukosu ma inną długość. Rośnie też gwałtownie liczba różnych numerów prętów, gdyż domyślnie każdy z prętów różniących się długością ma osobny numer w projekcie. Aby zapobiec nadmiernemu rozrastaniu się opisów na widokach zbrojenia, a także wykazów stali zbrojeniowej, wprowadzono w programie możliwość wykonania zagregowanej numeracji prętów. Możliwość ta dotyczy zawsze tylko takiej dowolnej ilościowo grupy prętów, które mają taki sam kształt i własności (średnicę, stal), a tylko jeden z ich odcinków różni się od pozostałych prętów długością, przy czym przyrost tej długości jest stały dla wszystkich kolejnych prętów grupy. Gdy do agregacji prętów wybierzemy taką ich grupę, w której znajdzie się choć jeden pręt niespełniający wyżej wymienionego warunku, opis zagregowany dla takiej grupy nie zostanie utworzony. Prawidłowo utworzony opis zagregowany nadaje całej grupie prętów o stałym przyroście długości jeden numer główny i tyle podnumerów, ile prętów obejmuje dana grupa. Opis taki wygląda np. następująco: Nr 9.1-7 7#16, co oznacza, że pręt numer 9 występuje w 7 odmianach długościowych i wszystkie 7 prętów ma średnicę 16 mm. Więcej szczegółów dotyczących prętów zagregowanych znajdziemy na opisie pręta „wyrzuconego”, gdzie poza oznaczeniem jak wyżej, podana jest zmiana długości przyrastającego odcinka (w tym przypadku od 2140 mm do 3217 mm co 179 mm) oraz podana jest średnia długość głównego numeru pręta L_śr = 3085 mm. Wprowadzenie agregacji numerów dla właściwych prętów zwiększa czytelność rysunku, ogranicza liczbę niezbędnych opisów i szczegółów prętów w projekcie i znacząco zmniejsza wielkość wykazu stali zbrojeniowej (jedna pozycja wykazu odpowiada kilku lub kilkunastu prętom o różnej długości). W przypadku gdy jednemu z prętów zagregowanych zmienimy kształt, średnicę lub długość, agregacja zostanie automatycznie rozbita i program powróci do kolejnej numeracji prętów.

Rys. 41           Opisy prętów zagregowanych oraz ich szczegóły

Agregację numerów prętów rozpoczynamy od wywołania funkcji  – Wstaw opis zagregowanych prętów. Po jej wywołaniu program oczekuje wskazania wszystkich prętów o stałym przyroście długości, które mają podlegać agregacji do jednego numeru głównego pręta (wszystkie wskazane pręty muszą spełniać opisane powyżej warunki). Wskazywanie kolejnych prętów kończymy wciśnięciem ESC lub prawego klawisza myszki. Następnie w wyświetlonym pasku akcji dla opisów zagregowanych możemy ustawić ich Właściwości analogicznie jak w przypadku zwykłych opisów, a na koniec wskazujemy lokalizację opisu zagregowanego na rysunku. Po utworzeniu opisów zagregowanych w każdej chwili można je zaznaczyć i rozbić odpowiednim przyciskiem w pasku akcji do zwykłej kolejnej numeracji prętów.