Sprawdzenie poprawności narysowanej instalacji

 

W celu uruchomienia sprawdzenia instalacji i poprawności wszystkich połączeń wybierz ikonę:

Program ArCADia:

•      Wstążka Ogrzewanie ⇒ Grupa logiczna Instalacje Grzewcze ⇒

Program AutoCAD lub ArCADia-INTELLICAD:

•      Pasek narzędzi ⇒ Instalacje grzewcze

lub napisz

•      ih_ver.

 

Pojawia się wówczas okno z tabelą błędów.

 

Rys. 120.       Tabela – raport instalacji grzewczej z informacją o poprawności zbudowanej instalacji

W tabeli użytkownik otrzymuje informację o ilości braków w ciągłości instalacji. Program wykrywa niepodłączone elementy instalacji oraz ciągi rurociągów, które nie mają połączenia z kotłem, źródłem lub grzejnikiem.

 

Użytkownik po kliknięciu na informację o błędzie uruchomi detekcję błędów na rysunku. Program na modelu zaznaczy ścieżki oraz elementy, gdzie występują błędy. Projektant na rysunku może wprowadzić korekty, podłączając elementy w celu zapewnienia ciągłości instalacji. Po wprowadzeniu korekt program w raporcie informuje o prawidłowości zbudowanej instalacji.

 

W lewej części okna użytkownik będzie miał możliwość odfiltrowania błędów i wyświetlenia tylko wybranych opisów.

 

Na liście rozwijalnej Instalacja użytkownik wybiera punkt początkowy instalacji: Kocioł lub Źródło ciepła.

 

Z listy rozwijalnej Położenie użytkownik ma możliwość ograniczenia wyświetlania błędów do danej kondygnacji.

 

Lista rozwijalna Elementy daje możliwość wybrania jednej z kilku grup niepodłączonych elementów. Jeżeli występują błędy połączeniowe w grupach grzejników, rurociągów i liczników ciepła, użytkownik może wybrać np. jedynie grzejniki.

 

Z listy rozwijalnej Kategoria użytkownik wybiera rodzaj błędu, jaki występuje w projekcie: Niepodłączone elementy, Nieprawidłowe połączenie.

 

Po zakończeniu wyboru z list rozwijalnych użytkownik może zaznaczyć na rysunku obiekty, które są niepodłączone i te, które odpowiadają danemu pogrupowaniu. W tym celu należy wcisnąć guzik Pokaż wybrane. Nastąpi wówczas przeniesienie widoku rzutu instalacji w dany fragment rysunku instalacji, obejmujący grupę błędów połączeniowych, oraz zaznaczenie nieprawidłowych elementów przerywanymi liniami z widokiem uchwytów.

 

Rys. 121.       Tabela – sprawdzenie instalacji grzewczej z informacją o poprawności
zbudowanej instalacji

Typy komunikatów (różnią się ikonką przy komunikacie):

•      Informacja

•      Ostrzeżenie

•      Błąd

 

Treść komunikatów – interpretacja:

1.   Projekt instalacji jest poprawny

Komunikat występuje wówczas, gdy w instalacji jest punkt początkowy, a wszystkie obiekty pośrednio i bezpośrednio podłączone do tego punktu tworzą instalację zbudowaną poprawnie pod względem połączeń.

2.   Brak źródła ciepła lub kotła grzewczego

Komunikat występuje wówczas, gdy w projekcie nie ma punktu przyłączenia ani lokalnego punktu przyłączenia.

3.   Niepodłączony rurociąg

Komunikat występuje wówczas, gdy w projekcie istnieje rurociąg, który jest niepodłączony.

4.   Elementy niepodłączone

Komunikat występuje wówczas, gdy obiekt nie jest podłączony do żadnego rurociągu.

5.  Elementy niepodłączone do żadnej ścieżki

Komunikat występuje wówczas, gdy obiekt (również rurociąg) nie ma pośredniego lub bezpośredniego połączenia z punktem początkowym, np. kotłem. (Może być połączony z rurociągami, ale rurociągi te nie mają połączenia ze źródłem lub kotłem).

Ogólne założenia prowadzenia obliczeń

Obliczenia w wersji 1.0 programu polegają na sprawdzeniu narysowanego układu instalacji. Projektant musi zakończyć wprowadzanie elementów oraz przyjąć ich parametry technologiczne. Program daje możliwość sprawdzenia parametrów pracy instalacji i poszczególnych jej elementów oraz informuje użytkownika o błędach i niewłaściwie przyjętych elementach. Modyfikację parametrów użytkownik przeprowadza, kontrolując jednocześnie wyniki obliczeń dla wybranych ścieżek i elementów.

Możliwości obliczeniowe programu:

1.  Diagnostyka poprawności połączeń obiektów instalacji centralnego ogrzewania.

2.  Wyznaczenie przepływów obliczeniowych czynnika grzewczego na poszczególnych gałęziach i odcinkach obliczeniowych.

3.  Sprawdzenie pod względem hydraulicznym dobranych przez użytkownika średnic rur (sprawdzenie prędkości i jednostkowego spadku ciśnienia).

4.  Obliczenie strat liniowych i miejscowych na wybranych przez użytkownika ścieżkach.

5.  Wyznaczenie wymaganego ciśnienia dyspozycyjnego.

6.  Wyznaczenie ciśnienia grawitacyjnego dla każdego obiegu.

7.  Wyznaczenie parametrów pomp cyrkulacyjnych.

8.  Sprawdzenie pod względem hydraulicznym obiegów grzewczych.

9.  Równoważenie instalacji przez dobór nastaw zaworów termostatycznych.

10. Wprowadzanie zmian rurociągów z poziomu tabel obliczeniowych.