Kształtki – wstęp

Program pozwala na automatyczne wygenerowanie kształtek na rurociągach oraz umieszczenie ich w zestawieniu materiałów.

Program ArCADia: 

•      Wstążka Ogrzewanie ⇒ Grupa logiczna Instalacje Grzewcze ⇒

 

Program AutoCAD lub ArCADia-INTELLICAD:

•      Pasek narzędzi Instalacje Grzewcze ⇒

 

lub napisz

 

•      ih_fitwiz.

 

Zdefiniowane są następujące zmiany w instalacji, którym przyporządkowane są rodzaje kształtek:

•      zmiana kierunku α ° – „Kolano α ° ”,

•      zmiana średnicy DN1/DN2 – „Redukcja DN1/DN2”,

•      odgałęzienie 3 kierunki – „Trójnik DN” („Trójnik redukcyjny DN1/DN2”),

•      odgałęzienie 4 kierunki – „Czwórnik DN” („Czwórnik redukcyjny DN1/DN2/DN3”),

•      odgałęzienie x kierunków – „Połączenie x rur” (węzeł do modyfikacji przez użytkownika),

•      zmiana materiału i połączeń MAT1-POŁ1/MAT2-POŁ2 – „Przejście MAT1-POŁ1/MAT2-POŁ2”,

•      zakończenie rurociągu – „Zaślepka”.

Jeśli w jednym punkcie realizowana jest więcej niż jedna zmiana (wielokrotna), to program generuje zestawy kształtek dla różnych kombinacji ustawień w opcjach, z których następnie domyślnie wybiera zgodny z właściwościami ustalonymi w opcjach projektu. Pozwala to użytkownikowi na zmianę zestawu dla konkretnego punktu instalacji o innych wymaganiach niż ustawione w opcjach.

Jeśli użytkownik wygeneruje automatycznie kształtki, to domyślnie wyświetlane są one symbolicznie jako okręgi o średnicy zadanej w opcjach projektu i wstępnie bez opisu.

Aby dotrzeć do składu zestawu (ewentualnie włączyć opis), należy uruchomić okno właściwości za pomocą dwukliku myszą na symbol (okrąg) lub kliknąć na symbol, a następnie w oknie modyfikacji:

kliknąć przycisk .

Wyświetlone zostanie okno właściwości zestawu kształtek (opisane w punkcie Błąd! Nie można odnaleźć źródła odwołania.).

W programie przyjęto następującą kolejność realizowania zmian wielokrotnych:

Jeśli w połączeniu NIE występuje trójnik ani czwórnik:

1)  przejście MAT1-POŁ1/MAT2-POŁ2,

2)  kolano,

3)  redukcja,

4)  zaślepka.

Jeśli w połączeniu występuje trójnik lub czwórnik:

1)  czwórnik,

2)  trójnik (i następny, jeśli opcje ustawienia nie przewidują generowania czwórników).

W następnej kolejności program przyjmuje kształtki w kierunku „przelotu” (kierunku o najmniejszym kącie załamania w węźle), a potem zestawy dla poszczególnych odgałęzień w analogicznej kolejności:

1)  przejście MAT1-POŁ1/MAT2-POŁ2,

2)  kolano,

3)  redukcja,

4)  zaślepka.

Kształtka „startowa” (od której program rozpoczyna realizację zmian) znajduje się domyślnie po stronie rurociągu o największej średnicy w węźle, ale na potrzeby użytkownika program tworzy również zestaw rozpoczynający zmiany od strony rurociągu o najmniejszej średnicy.

Rodzaj przejścia MAT1-POŁ1/MAT2-POŁ2, które generowane jest na początku, jest tworzony na podstawie właściwości łączonych rur. Jeśli obiekt łączony jest za pomocą gwintu wewnętrznego, to program utworzy kształtkę przejściową z gwintem zewnętrznym.

Poniżej na przykładzie zmiany średnicy oraz materiału (i połączenia) przedstawiono schematycznie zestawy kształtek wygenerowane przez program w zależności od kształtki startowej.

Rys. 107.       Zestawy kształtek dla przejścia STAL-DN50/PE-DN32

 

Rys. 108.       Zestawy kształtek dla przejścia STAL-DN32/PE-DN50