Program ArCADia pozwala na wstawianie na rzutach ścian (jedno- lub wielowarstwowych) otworów okiennych (z węgarkiem lub bez) definiowanych przez użytkownika, wraz z odpowiednim opisem okna na „zapałce” i podaniem wysokości podokiennika. Funkcja wstawiania do rysunku rzutu okna wymaga wcześniejszej obecności minimum jednej ściany.
Program ArCADia:
•
Wstążka Architektura ⇒ grupa
logiczna
Budynek ⇒ Okno
Program AutoCAD lub ArCADia-INTELLICAD:
•
Pasek narzędzi ArCADia-ARCHITEKTURA
⇒ Wstaw okno
•
Wstążka Architektura ⇒ grupa
logiczna
Budynek ⇒ Okno
Program ArCADia 10:
•
Wstążka Architektura ⇒ grupa
logiczna
Budynek ⇒ Okno
Po wybraniu na pasku wstawiania opcji Przejście do dialogu Właściwości pojawi się okno Właściwości elementu: Okno:
Rys. 162 Okno dialogowe z właściwościami okna
Przy wprowadzaniu okna mamy możliwość definicji następujących parametrów:
Wygląd
Opis (definicja elementów opisu zapałki), wyświetlanie wysokości parapetu, Pisaki – definicja grubości i rodzaju linii, Czcionki – rozmiar czcionki opisu oraz Powierzchnie – umożliwia przypisanie zarówno koloru, jak i tekstury (pliku .bmp) do wybranego elementu.
Parametry i parametry typu
Nadproże – wraz z oknem wprowadzane jest nadproże widoczne w przekroju. Nadproża można wprowadzić wyłącznie nad oknami, drzwiami i otworami w ścianie z poziomu okna Właściwości elementu: okno/drzwi/otwór.
Wysokość parapetu – domyślnie od dolnej krawędzi ściany (po wstawieniu przy pomieszczeniu ze zdefiniowaną podłogą, od wykończonej podłogi).
Centruj ościeżnicę względem ściany – umożliwia wprowadzenie okna pośrodku grubości ściany.
Odległość ościeżnicy od krawędzi ściany – wstawienie okna w zadanym położeniu względem grubości ściany. Opcja przydatna nie tylko przy oknie z węgarkiem.
Typ – okno jedno-, dwu-, trójskrzydłowe, drzwi balkonowe pojedyncze lub podwójne.
Schemat – otwiera okno wyboru schematu, który pojawi się na wykazie stolarki.
Parapet – otwiera okno z ustawieniami grubości parapetu i głębokości, czyli występu poza ścianę.
Włącz parapet – włącza i wyłącza parapet wstawiany wraz z oknem.
Tylko otwór – wycina otwór w ścianie, nie rysując przy tym ościeżnicy.
Grubość ościeżnicy – grubość ramy okiennej.
Szerokość ościeżnicy – szerokość ramy okiennej.
Szerokość w świetle muru – szerokość otworu okiennego.
Wysokość całkowita – wysokość okna w świetle muru.
Węgarek – okno z węgarkiem lub bez węgarka.
Operacje
Zamień stronę otwierania, Zamień kierunek otwierania oraz Zamień stronę opisu okna – parametry dostępne przy edycji drzwi wstawionych wcześniej do rysunku.
Zapisz w szablonie – zapisuje do szablonu ustawienia pisaków, wybranego stylu i inne parametry elementu.
Naciśnięcie przycisku OK pozwala na przejście do trybu rysunkowego wprowadzania okna. Rysowanie okna polega na wskazaniu jego lokalizacji w ścianie, zwracając uwagę na „kursor” pojawiający się w miejscu wprowadzania okna. Podczas rysowania, z poziomu paska wstawiania, okna zgłoszeń lub obszaru poleceń, dostępne są następujące funkcje:
• Śledzenie osi – opcja wykrywa punkty i krawędzie wprowadzonych elementów, prowadząc od nich osie poziome i pionowe względem ekranu lub, jeśli jest to np. krawędź ściany, także pokazuje przedłużenie takiej linii.
• Śledzenie kątów – opcja wskazuje zadane w powyższym oknie kąty, wyznaczając je od wprowadzonych wcześniej elementów, np. od krawędzi narysowanych ścian.
• Wykrywanie – opcja wykrywa krawędzie, osie, narożniki i punkty elementów już wprowadzonych do projektu, umożliwiając tym samym precyzyjne osadzenie kursora na narysowanych obiektach.
• Odniesienie – umożliwia wstawienie okna w zadanej odległości od wybranego punktu (odległość ta liczona jest wzdłuż ściany, na której aktualnie znajduje się „kursor”).
• Pomiędzy punktami (środek) – rozpoczyna rysowanie ściany w środku wskazanej odległości (odległość podaje się poprzez wskazanie dwóch punktów).
• Pomiędzy punktami (procentowo) – rozpoczyna rysowanie ściany w zadanym procentowym podziale wskazanej odległości (odległość podaje się poprzez wskazanie dwóch punktów).
• Anuluj – przerywa działanie funkcji bez wstawienia okna.
• Cofnij – usuwa ostatnio wstawione okno.
• Gotowe – kończy wstawianie okien.
Przy wywołaniu komendy wstawiania okna można wstawiać wiele takich samych okien do ścian (komenda automatycznie powtarzalna).
Po wstawieniu okna otrzymujemy rysunek jak poniżej:
Rys. 163 Przykład okna na rzucie
UWAGA: Wysokość parapetu, w zależności od rzutu, może być podawana od dolnej krawędzi ściany lub od wykończonej podłogi. Jeśli wprowadzamy okno w ścianę ograniczającą pomieszczenie, w którym nie ma zdefiniowanej podłogi, wówczas wysokość parapetu liczona i wyświetlana jest od dolnej krawędzi ściany. Jeśli zaś w pomieszczeniu, przy którym znajduje się ściana z wprowadzonym oknem, istnieje podłoga, wówczas wartość np. jest podawana od podłogi.